تعیین فراوانی ابتلا به انگل های جورپا Bopyrid: Isopod ( در میگوهای ببری سبز ) Penaeus semisulcatus, De Hann, 1844 صید شده در سواحل دریایی خلیج فارس شهرستان بوشهر

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 618

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDMS01_048

تاریخ نمایه سازی: 16 خرداد 1394

Abstract:

این مطالعه در محدوده آب های ساحلی شهرستان بوشهر در 6 ایستگاه و در اعماق 02 شهریور ۱۳٩0 صورت پذیرفت. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی انگل های جورپا در میگوهای ببری سبز Penaeus semisulcatus و شناسایی عوامل مؤثر در انتشار این انگل در منطقه مورد مطالعه بود. در این مطالعه مشاهده شد که از مجموع ٧۳۵ کیلوگرم میگوی ببری سبز صید شده تنها 06 درصد آنها مبتلا به انگل جورپا گونه اپی پنئون اینجنس Epipenaeon ingens بودند، بطوریکه بیشترین فراوانی انگل در میگوهای صید شده در اعماق ۱2 02 متر با میانگین وزن - و طول ۳٨ -۴2 گرم و ۱٨ -02 سانتیمتر بود. همچنین بررسی وضعیت فیزیولوژیکی میگوهای مبتلا نشان داد که توسعه – - تخمدان در میگوهای ماده و زائده پتاسما در میگوهای نر مبتلا از رشد کمتری نسبت به میگوهای غیر مبتلا برخوردار است. از سوی دیگر یک ارتباط مثبت معنی دار میان افزایش درجه حرارت آب و شوری با افزایش فراوانی انگل و ابتلا میگوی ببری سبز وجود داشت. به گونه ای که همزمان با افزایش درجه حرارت و شوری آب فراوانی ابتلا به این انگل در میگوهای ببری سبز با افزایش همراه بود. شایان ذکر است که در طول انجام مطالعه هیچگونه آلودگی به انگل های جورپا در سایر گونه های میگوهای خانواده پنائیده بویژه میگوی سفید Metapenaeus affinis مشاهده نشد

Keywords:

فراوانی , میگوهای ببری سبز ( Penaeus semisulcatus ) , انگل جورپا اپی پنئون اینجنس ( Epipenaeon ingens ) , دریای خلیج فارس , شهرستان بوشهر

Authors

محمد خلیل پذیر

پژوهشکده میگوی کشور بوشهر، صندوق پستی ۱۳۷۴

خسرو آئین جمشید

پژوهشکده میگوی کشور بوشهر، صندوق پستی ۱۳۷۴

الهام اکبرپور

سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر صندوق پستی: ۴۱۶۵- ۷۵۱

عباسعلی زنده بودی

پژوهشکده میگوی کشور بوشهر، صندوق پستی ۱۳۷۴

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • مجیدی نسب.ا. 1377. بیماریهای میگوهای پرورشی. انتشارات نوربخش. صفحه .163-164 ...
  • و 29 آبانماه1393 هرمزگان -بندرعباس ...
  • و 29 آبانماه1393 هرمزگان -بندرعباس ...
  • Ahmed, M., 1978. Monthly infection rates of the shrimp Parapenaeopsis ...
  • Almeida, A. O., Mossolin, E. C.. and Rocha Luz, J. ...
  • Anderson, G. and Dale W.E 1981 Probopyrus pandalicola Packard (Isopoda, ...
  • Beck, J.T. 1980. The effects of an isopod castrator, Probopyrus ...
  • Chu, K. H. and Leong, F. L. S. 1996. Occurrence ...
  • Cowles, D. _ _ Shrimp parasitic isopod. Created original page ...
  • Holthuis, L.B. 1980. FAO species catalogue. Vol. 1 Shrimps and ...
  • Annotated Catalogue of Species of Interest to Fisheries. FAO FISH. ...
  • Parapenaeon japonica (Thielemann, 1910) parasitic on species.of penaeid prawns (penaeus). ...
  • Mathews, CP., El-Musa, M., Al-Hossaini, M., Samuel, M. and Abdul ...
  • Owens, L. and Glazebrook, J.S. 1985. The biolocly of bopyrid ...
  • Owens L., and Rothlisberg P. C., 1995. Epidemiology of cryptonisci ...
  • Owens, L. 1993. Prevalence of Cabirops orbionei (epicaridea: Cryptoni scidae) ...
  • Australia: A biocontrol agent for bopyrids. Australian J. Mar. Freshwat. ...
  • Qazi, M.H. 1959. Some bopyrid isopodsof West Pakistan.. The Scientist, ...
  • Somers, I.F. and Kirkwood, G.P. 1991. Population ecology of the ...
  • Somers, I.F. Crocos, P.J. and Hill, B.J. 1987. Distnbution and ...
  • Zimmer, M., 2002. Nutrition in terrestrial isopods (Isopoda: Oniscidea): _ ...
  • نمایش کامل مراجع