تبیین و اولویت بندی معیارهای ارتقای سر زندگی فضا های شهری از طریق ایجاد زندگی شبانه با استفاده از مدل تحلیل فرآیند سلسله مراتبی AHP نمونه موردی: خیابان ولیعصر قزوین

امروزه زندگی شهری پیچیدگی هایی را به همراه دارد که افراد را در استفاده از ساعات روشنایی روز محدود کرده است. این امر مستلزم به کارگیری زندگی شبانه به عنوان راهکاری در جهت بهبود کیفیت فضاهای شهری و پاسخ به نیاز سرزندگی محیط شهری می باشد. درواقع شهر و الزامات شهر نشینی استفاده از شب را لازمه فعالیت کرده است که فضاهای شهری در این پدیده جایگاه خاصی را دارا می باشند. با توجه به بررسی های انجام شده فعالیت های شبانه باعث افزایش سرزندگی و نشاط، افزایش فعالیت در خیابانها، بهبود وضعیت اقتصاد شهری و محلی از طریق خلق فرصت های تجاری و تولید شغل، ارتقاء کیفیت روابط اجتماعی و توسعه فرهنگی شهر می شود. همچنینایجاد زندگی شبانه مشکلاتی را در پی خواهد داشت که در ادامه بررسی می گردد. در این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده ازمطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی، ضمن تبیین معیارهای ارتقای سر زندگی فضا های شهری از طریق ایجاد زندگی شبانه، اقدام به اولویت بندی معیارها یادشده با استفاده از مدل تحلیل فرایند سلسله مراتبیAHPبر اساس نظر متخصصین شده است و در نهایتمیزان تحقق این معیارها به عنوان مورد پژوهی در خیابان ولیعصر قزوین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از اینبررسی ها نشان می دهد خیابان ولیعصر قزوین با داشتن عملکردهای تجاری، تفریحی، مذهبی، همانند کاربری های خوراکی شبانه روزی ساندویج فروشی و آبمیوه فروشی ، پارک ها، شهربازی، مساجد و .... پتانسیل ایجاد زندگی شبانه را دارا بوده و می توان با ارائه پیشنهادات سازنده گامی موثر در جهت ارتقای سرزندگی شبانه این فضاها برداشت.

تبیین و اولویت بندی معیارهای ارتقای سر زندگی فضا های شهری از طریق ایجاد زندگی شبانه با استفاده از مدل تحلیل فرآیند سلسله مراتبی AHP نمونه موردی: خیابان ولیعصر قزوین Keywords:

سر زندگی فض اهای شهری , زندگی شبانه , , اقتصاد شهری و محلی , مدل فرایند سلسله مراتبیAHP , خیابان ولیعصرقزوین