بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با بهره وری نیروی انسانی در ستاد مرکزی و واحدهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

بهره وری نیروی انسانی عبارت است از به کارگیری موثر و کارآمد نیروی کار موجود در سازمان برای ارائه کارآمد و اثربخش خدمات سازمانی، در ضمن مدیر نیز باید بداند که فقط دست و مغز انسان ها نیست که کار می کند بلکه روان و دل آنها نیز در بهره وری موثر می باشد. لذا این تحقیق با هدف کلی بهبود مدیریت منابع انسانی و بهبود بهره وری نیروی انسانی انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع توصیفی - همبستگی و کاربردی می باشد که بین کارکنان رسمی و پیمانی شاغل در ستاد مرکزی و واحدهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی شهر اردبیل که جمعاً به تعداد 1424 نفر بودند انجام گرفته و نمونه آماری به روش سیستماتیک تعیین و پس از جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه با کمک نرم افزار SPSS14 تجزیه و تحلیل شده است. در این تحقیق میانگین کیفیت زندگی کاری 2/84، اثربخشی 3/15 و کارایی 3/72 می باشد که اعداد نسبتاً پایینی هستند. فرضیه اصلی تحقیق تایید گردید یعنی بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی بستگی وجود دارد، همچنین بین پرداخت منصفانه و کافی، محیط کاری ایمن و بهداشتی، تامین فرصت رشد و امنیت مداوم، وابستگی اجتماعی زندگی کاری، فضای کلی زندگی و توسعه قابلیتهای انسانی با بهره وری نیروی انسانی بستگی وجود دارد. در ضمن متغیرهای میانجی شامل : جنسیت، تحصیلات، سابقه کاری، سن و نوع استخدام بر رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهره وری نیروی انسانی در تاثیر گذار می باشد. نتیجه گرفته شد که بهبود کیفیت زندگی کاری یکی از روشهای افزایش بهره وری نیروی انسانی در سازمان می باشد که در این تحقیق به میزان 0/135 تاثیرگذار می باشد و باتوجه به اینکه شاخص پرداخت منصفانه و کافی دارای کمترین مقدار از نظر کارکنان در این تحقیق می باشد، جا دارد که طرف مسئولین مربوطه بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , بهره وری نیروی انسانی , کارایی , اثربخشی