اثرات محلول پاشی با نانوکودپتاسیم بر عملکرد دانه و روغن گلرنگ در شرایط تنش خشکی

یکی از چالش های مهم در رسیدن به پایداری در کشاورزی، تنش های خشکی می باشد. در همین راستا به منظور بررسی اثرات کودنانو پتاسیم بر عملکرد دانه و روغن گلرنگ تحت تأثیر تنش، ازمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج اجرا شد. عامل اصلی (A)، تنش آبی در سه سطح شامل شاهد با ابیاری کامل، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه، عامل فرعی (B)، رقم در دو سطح شامل فرامان و سینا و عامل فرعی فرعی (C)، شامل محلول پاشی در سه سطح شامل شاهد یا بدون محلول پاشی، محلول پاشی با آب مقطر و محلول پاشی با نانوکود پتاسیم بود. نتایج نشان داد که در میان تیمارهای تنش خشکی کمترین میزان عملکرد دانه در تنش قطع ابیاری در گلدهی به دست آمد. مقایسه واکنش دورقم گلرنگ به کاربرد نانوکود پتاسیم نشان داد که رقم فرامان پاسخی به کاربرد این کود نداشت در حالی که در رقم سینا با محلول پاشی نانو کود پتاسیم، درصد روغن دانه به طور معنی داری نسبت به شاهد و محلول پاشی با اب مقر افزایش یافت. بررسی اثر متقابل تنش و رقم مشخص نمود که در شرایط قطع ابیاری در مرحله گلدهی، عملکرد دانه و روغن رقم سینا نسبت به رقم فرامان به طور م عنی داری افزایش یافت و در سایر حالت ها (بدون تنش و تنش در دانه بندی) رقم فرامان عملکرد بیشتری داشت. همچنین محلول پاشی گیاه با نانوکود پتاسیم با توجه به اثرات مثبت آن بر بهبود صفتی همچون درصد روغن دانه می تواند مورد توجه قرار گیرد.

اثرات محلول پاشی با نانوکودپتاسیم بر عملکرد دانه و روغن گلرنگ در شرایط تنش خشکی Keywords:

عملکرد , قطع آبیاری , گلرنگ , نانوکود پتاسیم