روشهای تشخیص آزمایشگاهی بروسلا در شیر

بروسلوز یکی از عوامل ایجاد ضررهای اقتصادی در فرآورده های دامی و بخصوص شیر در کشورهای در حال توسعه می باشد. شیر در اثر تماس با جفت و غشاهای جنین گاو، خوک، گوسفند و بز که حاوی اریتروتول بوده و فاکتور رشدی برای بروسلا می باشد، آلوده می شود. روشهای تشخیص آزمایشگاهی سریع و دقیق تر نقش حیاتی را در جلوگیری از شیوع بیماری ایفا می کند.روش مطالعه:روشهای تشخیص آزمایشگاهی: کشت: شامل کشت نمونه شیر خام در دو مرحله روی محیطهای بروسلا براث و بروسلا آگار و در نهایت شناسائی باکتری توسط تست های تاییدی می باشد. تستهای سرولوژی: انجام آزمونهای سرولوژی با متدهای آگلوتیناسیون میکروسرم (MSAT)، فیکساسیون کمپلمان(CFT)، الیزا و روش پولاریزاسیون فلوئورسانس(FPA) روی دام انجام گرفته و به کنترل بیماری کمک می کند. PCR: یکی از روشهای مولکولی سریع برای شناسائی می باشد.یافته ها:در روش کشت طی مدت 2 تا 5 روز می توان از روی کلنی های سفید و موکوئیدی، شناسائی نهائی را انجام داد. آزمونهای سرولوژیکی جزء روشهایی با پاسخ سریع و اختصاصیت بالا می باشند. اساس این روش با استفاده از آنتی ژنهای استاندارد که از سوشهای صاف بروسلا تهیه شده است می باشد. از سال 1987 روشهای PCR متعددی مورد توجه قرار گرفته است که در همه آنها از پرایمرهای تخصصی برای جنسهای مختلف بروسلا استفاده می شود. در این روش زمان شناسائی باکتری به حداقل رسیده و از روشهای دیگر حساستر و اختصاصی تر می باشد.بحث و نتیجه گیری:امروزه روشهای سرولوژیکی و کشت به تنهایی قابل اعتماد نمی باشد. استفاده از روشهای سریعتر و اختصاصی تر مولکولی در جهان خصوصا در دامها و شیر خام، برای پیشگیری از بروز بیماری قبل از مصرف برای انسان از اهمیت بالائی برخوردار است.

Keywords:

بروسلا , روشهای تشخیص , روشهای مولکولی , PCR