دین و نقش آن در شکل گیری هنر و تمدن

این پژوهش ، نقش آموزه های دین در شکل گیری هنر شعر عرفانی، حاصل از تمدن اسلامی را بررسی می کند. از آنجا که غایت احلاق اسلامی، ربانی شدن و رسیدن به مقام عرفانی توحید است، عرفان والاترین نظام اخلاقی است که می تواند خالق فرهنگ، ادب و هنر معنوی در تمدن اسلامی باشد . ابتدا عرفا در شرح حال حود، دچار مشکلات زبان و عدم کفایت کلمات شده و سکوت می ردند تا آن که عرفای باریک بین به چگونگی بیان جذبه و شهود، توسط هنر پی بردندو لب به سخن گشودند و شاعر شدند . زیرا هنر عرصه ی وحدتی است که فراتر از دو گانه اندیشی منطق عقلی است و مرزهای ناشناختگی را می نمایاند، در فضایی نامحدودتر از نثر ، اندیشه و احساس غیر قابل بیان عارفان را ابراز ، و با آشنا زدایی در ذهن مخاطبان ، ایجاد انگیزه نماید . تا حدی که متون ادبی و اشعار عرفان اسلامی جهانی گردید .

Keywords:

هنر , عرفان , اخلاق