کاربرد منطق ریاضی در پردازش فرضیههای باستانشناسی

منطق ریاضی در حقیقت بنیانی است که ریاضیات بر آن استوار است و نیز چارچوب مشخصی است که تفکر ریاضی مجبور به پذیرش نظم منطقی آن است. ریاضیات با تکیه بر این منطق خاص و با روشهای منحصربه فردی که دارد به شاخههای مختلفی تقسیم شده و در علوم مختلف کاربرد پیدا میکند. در این میان علومانسانی بهطور عام و باستانشناسی به طور خاص جزو آن دسته علومی هستند که به ریاضیات و روشهای آن نیازمند هستند، اما به دلیل عدم آشنایی با این روشها نتوانسته است از خدمات بی- نظیر آن بهرهای ببرد.در این نوشتار سعی برآن است تا زمینه آشنایی باستانشناسان با منطق ریاضی به عنوان اساسی برای استدلال و استنتاج فراهم آید، زیرا هر باستان شناس برای اثبات نظریه خود باید به دنبال شواهد و دلایل کافی و مرتبط بوده و بعد از جمع آوری این مدارک به آنها نظم منطقی دهد. این روند منطقی همان شیوه استدلالی است که یک ریاضیدان برای اثبات فرضیه خود به کار می برد. نکته جالب توجه این است که ریاضیات و ریاضیدان علاوه بر استنتاج، برای اثبات مطالب و قضیه های خود روشهای استدلالی خاصی دارند که به نظر میرسد برای باستانشناسی نیز موثر خواهند بود. در این نوشتار، همچنین سعی می شود ضمن آشنایی با زبان ریاضی، کاربرد این روشها در باستان شناسی به زبان ساده شرح داده شود تا ملموس و قابل استفاده باشد

Keywords:

منطق ریاضی , باستانشناسی , گزاره , گزارهنما , استنتاج , استدلال