میدان نقشجهان، جلوهای زیبا از فضای شهری ایرانی-اسلامی

زیبایی در همه جوامع و فرهنگها امری مطلوب است. گرایش انسان به زیبایی امری محرز است، به گونهای که هر کسی به مرتبه و درجهای از زیبایی گرایش و تمایل نشان میدهد و همه انسانها را که فطرتاً خداجو و نیازمند پرستش هستند را به خود میخواند. در این مجال سعی بر آن خواهد بود تا آن دسته از ویژگیهای معانی معنوی و کالبدی میدان نقشجهان، که مبین هویت و نمایشگر زیبایی هستند مورد پیجویی قرار گیرد. به بیان دیگر شناسایی روند و نمونههای تجلی کالبدی ارزشها و اصول فرهنگ ایرانی در این عنصر تمدنی که به عنوان مجموعهای زیبا و به مثابه عامل هویتی تمدن ایرانی شناخته شده و ایفاینقش نموده است، هدف اصلی خواهد بود. تحصیل این هدف نیز از طریق استفاده از مطالعات در دسترس و با تجزیه و تحلیلهایی که از مطالعات و مشاهدات میدانی حاصل میشوند مورد مطالعه قرار میگیرد. مطالعه حاضر میدان نقشجهان را به عنوان نمونهای زیبا از فضاهای شهری ایرانی-اسلامی در قلمرو فضای فرهنگی ایران، مورد مطالعه قرار خواهد داد

Keywords:

زیباشناسی , شهرهای ایرانی-اسلامی , مکتب اصفهان , میدان نقشجهان