گردشگری یا صادرات نامرئی؛ مطالعه موردی : شهرستان بوکان

امروزه صنعت گردشگری و جهانگردی در بسیاری از کشورها به منزله ی نمادی از هویت فرهنگی و یکی منابع مهم کسب ارز است .صنعت جهانگردی به عنوان بزرگترین و متنوع ترین صنعت در دنیا به حساب می آید. بسیاری از کشورها اینن صننعت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال ز ایی،رشد بخش خصوصی و توسعه ی ساختار زیربنایی می دانند. صنعت گردشگری امروزه به قدری در توسعه ی اقتصادی، اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را صادرات نامرئی نام نهادند.ایران به تصدیق سازمان یونسکو، از نظر وجود آثار تاریخی و فرهنگی در میان هشت کشور نخست جهان جای دارد و از منظرجاذبه های اکوتوریسمی و تنوع اقلیمی جزو پنج کشور برتر دنیاست. طبیعت چهار فصل ایران، وجود دریا، کویر، چشمه های آب گرم، حیات وحش متنوع و انحصاری،جاذبه های گردشگری مذهبی و تمدن هفت هزار ساله این قابلیت را به ایران بخشیده است که در ردیف های نخست گردشگری جهان حرف نخست را بزند. در سالهای اخیر، شهر بوکان به دلیل حدود، وسعت و موقعیت ویژهای که شاهراه ارتباط بین استانهای واذربایجان شرقی کردستان، کرمانشاه بوده و شمال غرب ایران را به کردستان عراق متصل مینماید، نزدیکی به شهرهای مرزی بانه سردشت و نیز رشد اقتصادی غیر رسمی ناشی از قاچاق کالا، جاذبههای طبیعی و تاریخی، پزشکی و وجود بزرگترین بازار دواب، انبار غله شمال غرب ایران و آب و هوای معتدل کوهستانی سالیانه تعداد زیادی گردشگر را از نقا مختلف کشور به خود جلب کرده است. مقاله حاضر بیان کنندی نقا گردشگری وجاذبه های این صنعت درشهرستان بوکان , ارائه راهکارها وپیشنهادات , جهت ارتقائ این صنعت که زمینه ساز پایداری وتوسعه دراین منطقه شهری می باشد.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , تمرکزگرایی , مناطق شهری , شهر بوکان