هنر اسلامی برگرفته از زبان قرآن است و عمق و غنای تمدن اسلام را با بهره گیری از روح معنویت نشان می دهد.
هنر اسلامی در شرق و غرب، به صورت یک هویت یگانه، اما با آثار متنوع انتشار یافت. در اواخر قرن نوزدهم در پی شکل گیری
هنر آرت نوو در راستای به هم پیوستگی
هنر و صنعت در اروپا، گرایش به
هنر تزئینی اسلامی که برای بیان حقایق معنوی به وجود آمده بود. بیشتر شد. تحقیق و جستجو در مبانی زیبایی شناسی تزئینات اسلامی و شناخت طرح های انتزائی به منظور آراستن و تزئین اشیا و سطوح بناها، هنرمندان
آرت نوو را به خود جلب کرد و تأثیرات بسیاری بر آثار آنان گذاشت. این مقاله با معرفی جنبش
هنر نوو و نیز پیشگامان این
هنر در صدد است نشان دهد تا چه حد این رویکردها در اروپا ملهم از
هنر ایران و شرق بوده است و پس از شکل گیری در بستر خود (اروپا) در برگشت چه تأثیری بر بناهای معاصر ایران داشته است. همچنین در این راستا با معرفی آثار و محصولات اساتید
هنر آرت نوو، اظهار عدم آشنایی بنیان گذاران این جنبش با
هنر غنی و بی نظیر اسلامی را غیرقابل قبول می نماید. این مقاله در انتها با بررسی تطبیقی بر گرایش های معماری
آرت نوو در غرب با آثار معماری معاصر، نمونه های ایرانی این گرایش را نشان می دهد.