استراتژی رتبهبندی عملکرد بخشهای سازمان بر مبنای میزان رضایت شغلی کارکنان به روش TOPSIS مطالعه موردی : دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

رضایت شغلی یک عامل مهم برای افزایش کارآیی و نیز رضایت فردی در سازمان تلقی می گردد. مدیران به شیوه های مختلف در صددافزایش رضایت شغلی کارکنان خود هستند و عدم توجه مدیران به رضایت شغلی کارکنان در سازمانها یکی از بزرگترین چالشهای محیطهای کاری است. در این تحقیق، میزان رضایت شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی شیراز در چهار بخش معاونت آموزشی، پژوهشی، دانشجویی و اداری مالی، بر مبنای پنج عامل مؤثر بر رضایت شغلی کارکنان بر اساس نظریه پارسون یعنی عزت نفس، مورد توجه بودن از سوی دیگران، ارضای خواستهها، لذت بخش بودن شغل و صمیمیت میان کارکنان مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج به دست آمده در این مقاله، یک رتبهبندی میان این بخشها براساس میزان توجه به رضایت شغلی کارکنان صورت گرفته است. این راهکار براساس اعمال نظر کارکنان در مورد میزان رضایتشان در مورد این پنج عامل در هر یک از بخشهای دانشگاه، تعیین گردیده و هر یک از بخشها نسبت به هر عامل، یک امتیاز را کسب نموده اند. این امتیازها بیانگر میزان اهمیت هر عامل برای هر یک از بخشها است. در پایان نیز با استفاده از روش TOPSIS که یک تکنیک تصمیمگیری چند شاخصهای است و بر مبنای پنج عامل )معیار( بیان شده، چهار بخش مذکور را رتبه بندی نموده و مشخص گردید بخش معاونت آموزشی نسبت به بقیه بخشها اهمیت بیشتری به رضایت شغلی کارکنان داده است

Keywords:

رتبه بندی , رضایت شغلی , روش TOPSIS , دانشگاه آزاد اسلامی شیراز