مسئولیت مدنی وکلای دادگستری در نظام حقوقی ایران

با انعقاد عقد وکالت، وکیل و موکل در برابر یکدیگر حق و تکلیف یافته، دارای روابط حقوقی،وظایف و مسئولیت های متقابلی میشوند، بدیهی است تجدید حدود قانونی این مسئولیتها، در پیشگیری از منازعات احتمالی طرفین عقد وکالت و در نتیجه کاهش تراکمپرونده های محاکم قضائی مؤثر است. تعهدات وکیل در برابر موکل یا به طور مستقیم ناشی از عقد وکالت است یا به طور غیر مستقیم؛همچنین ممکن است منشأ آن، توافق وکیل و موکل در قالب شروط و تعهدات ضمن عقد یا به طور مستقل باشد که در هر حال، ایفایتعهدات مزبور فی مابین طرفین لازم و ضروری است.تعهداتی که به طور مستقیم منبعث از عقد وکالت اند ناشی از ذات عقد وکالت بوده، و به صرف تحقق یافتن عقد، بدون نیاز به تصریح، موجب مسئولیت وکیل می شوند. به عبارتی میتوان آن را به دو بخش «تعهدات اصلی و کیل در برابر موکل» و «تعهدات تبعی یا ثانویه» تقسیم نمود. اطلاق واژه «ثانوی یا تبعی» بر این تعهدات بدین جهت است که به واسطه عدم انجام تعهدات اولیه (اصلی) پدید آمده اند؛ مانند تعهد وکیل به جبران خسارت وارده به موکل در فرض عدم رعایت مصلحت وی که یکی از تعهدات اصلی وکیل می باشد. که درباب مسئولیت قرار دادی و قهری به آن اشاره می کنیم.

Keywords:

وکالت , وکیل , موکل , ایفا تعهد , مسئولیت قرار دادی و قهری