مسجد از نگاه فقه شیعه

با مبعوث شدن پیامبراسلام(ص)شاهد پدیدار شدن فضای عبادی مسجد می باشیم. نخستین مسجدی که در عربستان به دست مبارک آخرین فرستاده خداوند بزرگ ساخته شد ساده و بی آلایش بود .آن بزرگوار خود به دست مبارکشان سنگ بر سنگ می نهادند.از یک دیدگاه این مسجد دارای گونه ای معماری ارزشمند بود.گذشته از آنکه نخستین مسجد بود و به دست مبارک فرستاده بزرگ و بزگوار خداوند ساخته شده بود، سخت ارزشمند بود ، می توان گفت از آنجا که جوابگوی یک نیاز تازه روز بود، ارزش داشت. در زمینه چگونگی ساخت و کیفیت ساخت مسجد روایات متعددی از پیامبراسلام (ص) و ائمه اطهار(ع) نقل شده است و این موجب شده است که همیشه در میان مسلمانان این سوال مطرح باشدکه آیا این مساجدی که بعد از پیامبر و به دست خلفا ساخته شده است، با روح تعالیم اسلام همخوانی دارند یا نه.در این رابطه مجموعه ای از مقولات باید مورد توجه قرار گرفته شود و وجوه مبهم آنها را موردتجزیه و تحلیل قرار دهیم به عنوان مثال عناصر زیادی در معماری مساجد را می توان مشاهده نمود که بر حسب عادت و با وجهی تقلیدی همواره به کار گرفته شده و با گذشت زمان به عناصر لاینفک مساجد تبدیل شده اند . آنچه که در این خصوص به عنوان یک عامل مبهم جلب نظر می کند عدم وجود هیچ گونه دلیل برای توجیه نسبت این عناصر با آموزه های اسلامی می باشد. دراین تحقیق هدف آن است که به شکلی خاص تر به بررسی نسبت دو عنصر گنبد و مناره با آموزه های اسلام به طور اعم و فقه شیعه به طور اخص بپردازیم. در مسیر تحقیق با بررسی و تحلیل منابع و متون فقه شیعه به بررسی موضوع خواهیم پرداخت

Keywords:

مسجد , گنبد , مناره , فقه شیعه