طراحی سایه بان با رویکرد تلفیق معماری پارامتریک و نقوش هندسی سنتی

پژوهش حاضر در خصوص معرفی پروسه طراحی و ساخت سایبان به روش پارامتریک در محوطه مقابل دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس می باشد. این پژوهش با نظر گرفتن اصول معماری پارامتریک و بهره گیری از امکانات طراحی و ساخت به روش دیجیتال انجام یافته است. در فرآیند طراحی پس از اتودهای اولیه،از برنامه راینو Rhino و گراس هاپر Grasshopper ، و نیز برای ساخت و برش اجزاء طرح از روش برش به وسیله لیزر استفاده گردیده است. مواد و مصالح مورداستفاده درساخت ماکت، ورق نئوپان به ضخامت سه میلیمتر و با رنگ اصلی متریال می باشد.کانسپت بکار رفته در این پروژه مدل سازی پارامتریک با الهام از نقوش هندسی هنر اسلامی می باشد. هدف از بکار گیری گره های سنتی در این مدل، تلفیق نقوش سنتی ایرانی با معماری پارامتریک بوده است. با اجرای این مدل به نظر می رسد نظم هندسی بکار رفته در نقوش هنر ایرانی دارای قابلیت هماهنگی بسیار مناسبی با طراحی پارامتریک باشد که امروزه کاربرد زیادی در معماری دارد و این فرصتی است که می توان با استفاده از قابلیتهای برنامه های دیجیتال در بروز رسانی هنر اصیل ایرانی اسلامی همگام با پیشرفتهای روز افزون معماری در سطح دنیا گام موثری - در حفظ و احیاء این هنر برداشت

Keywords:

سایه بان , معماری پارامتریک , گره چینی سنتی