بررسی انطباق معماری ساختمانهای شهر مشهد با شرایط اقلیمی به منظور توسعه پایدار

معماری و اقلیم، دو سیستم انسان ساخت و طبیعی هستند که تأثیرگذاری تنگاتنگی بر یکدیگر دارند، به نحوی که برر سی چگونگی تاثیر عناصر اقلیمی و بازخوردهای آن بر معماری امری اجتناب ناپذیر ا ست . به طور کلی عواملی مانند چگونگی تابش آفتاب ، دمای حاصله از تابش خور شید ،رطوبت هوا و میزان بارندگی و در مجموع وزش بادهای مختلف در مسائل اقلیم دخالت دارد و محیط زندگی انسان را تحت الشعاع قرار می دهد که این عناصر محدودیتهایی را نیز در زمینه معماری به همراه دارد. در این مقاله با ا ستفاده از نمودارها و روش های اقلیمی به تجزیه و تحلیل اقلیم م شهد پرداخته شده ا ست برای انجام این کار از آمار سازمان هواشناسی در یک دوره 14 ساله از سال 2000 تا 2014 استفاده شده است.با توجه به نتایج بدست آمده اقلیم مشهد براساس روش دمارتن خشک، براساس روش آمبرژه خشک و سرد و براساس روش کوپن اقلیم نیمه خشک سرد تعیین شد . این مقاله با استفاده از شاخص های آسایش حرارتی ماهانی،اولگی و گیونی به راهکارهایی مناسب در زمینه سازگاری بیشتر اقلیم و معماری در شهر مشهد دست یافت . نتایج حاصل از بررسی جداول به چگونگی طراحی و نوع قراگیری بنا ، انتخاب نوع مصالح و عناصر معماری در ساخت بناهای جدید در این شهر کمک شایانی خواهد کرد.

Keywords:

عوامل اقلیمی , روش های اقلیمی , معماری , توسعه پایدار , مشهد