بررسی احتمال ایجاد رگاب در آبرفت پی سدهای خاکی

آماری که تا سال 1965 جمع آوری شده است نشان می دهد که آن تاریخ بیش از 200 سد خاکی با شکست روبرو شده است که در این موارد عدم توجه به موضوع تراوش از بدنه و پی سد 38% خرابیهای ایجاد شده را شامل می شود. به طور کلی دونوع خرابی را می توان در اثر ره در نظر گرفت که عبارتند از خرابی حاصل از پوسته ای شدن و خرابی حاصل از پایپینگ ، پایپینگ نوعی از خرابی پیشرونده که فجایع بزرگی را نسبت به سایر مواردخرابی بجز سرریز از روی بدنه ایجادکرده است. امروزه بسیاری از روشهای جدیدطراحی و ساخت سدهای خاکی طوری توسعه یافته اند تا از این مساله جلوگیری نمایند مانند معیارهای تراکم خاکریز و کنترل فشار آب منفذی حین ساخت که وقوع نشت متمرکز راکاهش داده است. با این حال هنوز احتمال وقوع این پدیده در پی های آبرفتی خصوصا درموارد سدهای کوچک که بدلایل اقتصادی امکان ساخت دیوار آب بند با عمق مناسب وجود ندارد، دور از ذهن نیست. در این مقاله که با توجه به مطالعات صورت گرفته بر روی سد اهنگران در خراسان جنوبی تهیه شده است سعی شده تا با بررسی مکانیزم پایپینگ و استفاده از تحلیل های عددی احتمال ناپایداری داخلی در ماتریس دانه های خاک مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

پایپینگ , سدخاکی آهنگران , تراوش , شکست سد , نرم افزار seep/w