تحلیلی بر قیام مختار و اتهامات وارد شده بر آن

یکی از مردان نامی تاریخ اسلام بالاخص تاریخ شیعه که به خاطر اقدام درست و خداپسندانه اش دل اهل بیت وخاندان پیامبر (ص) را بعد از واقعه ی عاشورا شاد کرد مردی است از تبار ثقیف و از شیعیان آل علی(ع) که در تاریخ جایگاه خاصی نزد علمای شیعه و مورخین دارد. پس از واقعه کربلال مختار سران توابین را به عدم درک سیاسی و عدم تجربه نظامی متهم می کرد و خویشتن را با کفایت تر معرفی می نمود. از طرفی، او خود را نماینده محمد بن حنفیه خوانده و مردم را به پیروی از خویش فرا می خواند. مختار با حضور چند تن از رقبای قدر خویش چون سلیمان و دیگران، نتوانست موقعیت ویژه ای به دست آورد، اما پس از شکست توابین، یکه تاز بلا منازع کوفه بود و پس از جذب ابراهیم بن اشتر، به حرکت خویش سرعت بخشید و کوفه را تصرف کرد و عاملان و شرکت کنندگان در کشتار کربلا را به سختی مجازات کرد. ویژگی های مختار را در زیرکی و سیاستمداری او که چهره ای سیاسی مذهبی بود می توان دید و افزون بر آن، تقوا و نیز محبت شدید به اهل بیت(ع) از دیگر ویژگی های او - به شمار می آید. از این رو پژوهش حاضر بر آن است تا با تکبه بر روش توصیفی_تحلیلی و بهره گیری از منابع تاریخی به بررسی قیام مختار و تهمت های وارده به این قیام بپردازد.

Keywords:

مختار , امام حسین (ع) , ابوحنفیه , کیسانیه , قیام