ریخت شناسی و مفهوم شناسی منظومه فصلی دردوزخ اثر آرتور رمبو براساس رویکرد عرفانی

آرتور رمبو ( 1891 1854 ) شاعر نوپرداز فرانسوی، درطول عمر کوتاه خویش آثار ارزنده ای از خود به جای نهاده است . از میان آثار وی منظومه ی فصلی در دوزخ که بخشی از اشعار منثور شاعر را در بر می گیرد، در ادبیات معاصر جهان از شهرت و اهمیت به سزایی برخوردار است. این اثر با توجه به ویژگی های خاصی که دارد و نیز با توجه به شخصیت سراینده ی آن، امکان برداشت های گوناگونی را به مخاطب خود می دهد. زبان رمزگونه و نمادین از یک سو و شناخت سراینده ی آن از عرفان های غرب و شرق ازسوی دیگر، امکان تأویل این اثر را با رویکرد عرفانی ممکن ساخته است. با نگاه عرفانی، اشعار این منظومه از جنبه ی محتوایی، شامل مضامینی چون طلب، ریاضت، مکاشفه، بدوی گرایی، طبیعت ستایی و ... می باشد. ویژگی هایی چون آشنایی زدایی، بهره گیری از صور خیال، رمز گرایی، قدرت بالای تصویر پردازی، استفاده فراون از اسلو ب تکرار و استفهام و به کارگیری واژگان نامتجانس از مشخصه های بارز این اثربه حساب م یآید

Keywords:

عرفان , ادبیات عرفانی , آرتور رمبو , فصلی در دوزخ