سد رئیسعلی دلواری در جنوب ایران و برروی رودخانه شاپور ساخته شده است . این سد ازنوع بتنی دو قوسی نازک بوده و ارتفاع آن از کف 100 متر می باشد . ازنظر زمین شناسی، ساختگاه سد در بخش زاگرس چین خورده قرار دارد . سنگبستر محل سد از سازند کنگلومرای بختیاری تشکیل شده است . این سازند شامل کنگلومرا به همراه عدسی های ماسه سنگی و گلسنگی و نیز شن های فاقد زمینه ) )Open frame work gravel می باشد .
سازند بختیاری در محدوده ساختگاه از دیدگاه سنگ شناختی به واحدهای کنگلومرایی C1) تا )C3 و گلسنگی M1) و M2تقسیم شده است . واحد C3 ، سنگبستر محل سد را تشکیل داده است . این واحد دارای دو بخش بالایی فقیر از سیمان و پایینی با سیمان نسبتاً خوب می باشد . توده سنگ دارای تعداد معدودی دسته درزه اصلی می باشد . نفوذپذیری توده سنگ متاثر از بافت آن بوده و از غیرقابل نفوذ تا بسیار نفوذپذیر متغیر است . عدسی های ماسه سنگی و کنگلومرایی فاقد زمینه ) )Open framework gravel از عوامل اصلی گذر آب می باشند . با توجه به شرایط لیتولوژیکی و با وجود اینکه نفوذپذیری توده سنگ در مجموع بالا نمی باشد ولی از آنجائی که معبرهای اصلی گذر آب متغیر و در ضمن سیستماتیک نمی باشند، بنابراین تصمیم به انجام تزریق های آزمایشی سیمان و شیمیایی گرفته شد که پس از بررسی نتایج آنها، مشخص شد که
تزریق سیمان به تنهایی در آب بندی توده سنگ موثر می باشد که بر این مبنا، پرده آب بند یک ردیفه و با گمانه هایی به فاصله یک متر در محل این سد اجرا گردید . نتایج قرائت زهکش ها و پیزومترها پس از آبگیری سد که حدود 3 سال از آن میگذرد (هم اکنون ارتفاع آب مخزن 51 متر می باشد )، بیانگر تاثیر مثبت
تزریق سیمان در آب بندی توده سنگ کنگلومرایی در پی و تکیه گاه های آن می باشد