نقش فضای سبز مجتمع های مسکونی و شهری بر روان و سطح روابط اجتماعی انسانها

انسانها برای رشد طبیعی روح و جسم خود نیاز به محیطی مناسب دارند. گفته اند که سعادت انسانها با هماهنگی و نزدیکی با طبیعت بدست می آید و جسم بشر در محیط ماشینی که خود ساخته، زندانی شده و بیشتر فشارهای روحی و ناراحتیهای روانی، ناشی از عدم هماهنگی و دور شدن از محیط زیست طبیعی است؛ پس باید بین طبیعت و تکنولوژی هماهنگی بوجود آورد. با در نظر گرفتن ملزومات زندگی امروزی)سرعت، شلوغی و آلودگی صوتی، پیشرفتهای تکنولوژیکی و کمرنگ شدن ارتباطات نزدیک عاطفی و ... لزوم توجه به مسکن و ایجاد فضاهایی که در برقراری تعاملات اجتماعی و ارتقای روابط همسایگی موثر باشد بیشتر نظر ما را به خود جلب می کند. از این رو فضای سبز به عنوان عاملی که می تواند پویایی اجتماعی، فرهنگی و روانی افراد را سبب شود مورد توجه این تحقیق قرار گرفته است. برای افرادیکه امکان دسترسی به تفرجگاههای خارج از شهر را ندارند، درختکاریهای داخل شهر، همچنین پارکها نقش ارزنده ای ایفا می کنند و درختان در پارکها، بسیاری از نیازهای روحی انسان را که پدیده شهرنشینی به میزان وسیعی محدود نموده است، جبران می نمایند. پارکها سمبل بهداشت و سلامتی محسوب می شوند و در واقع کانون حیاتی شهرها هستند و در گذران فراغت و تفرج اقشار قابل توجهی از مردم نقش اساسی دارند

نقش فضای سبز مجتمع های مسکونی و شهری بر روان و سطح روابط اجتماعی انسانها Keywords:

مجتمع های مسکونی , فضای سبز , روان انسان , روابط اجتماعی