تاثیر معماری محیط های آموزشی بر یادگیری و شادابی دانش آموزان

در این مقاله به بررسی تاثیر معماری،عوامل محیطی و فیزیکی در محیط آموزشی و برخی از شاخص های روان شناسی محیط در بین هنرجویانان پرداخته شده است.عوامل فیزیکی چون تأثیر رنگها، نور، ابعاد کلاس و شیوه چینش نیمکتها، فضای سبز، فرم دانش آموزان، پوشش معلمان، امکانات، فضای مدرسه و کلاس درس، کتابخانه و فضای سبز بر میزان یادگیری و حس امنیت و شادابی دانش آموزان تاثیر بسزایی دارد.این در حالی است که بخش قابل توجهی از زمان دانشآموزان در مدرسه سپری میشود و لازم است برای توأم کردن این زمان با شادی بیشتر، این عوامل مورد توجه بیشتریقرار گیرند . به علاوه، از آنجایی که در طول تاریخ بشر، شادی یکی از غایتهای همیشگی انسانها بوده و به طرق گوناگونی در جستجو و تمنای آن بوده اند محیط مدرسه به عنوان یکی از مهمترین نهادهای شکل دهنده رفتار افراد می تواندسهم قابل توجهی در ایجاد شادی در افراد درون مدرسه و جامعه داشته باشد . هر چه محیط فیزیکی جذابیت بیشتری داشته باشد به افزایش شادی افراد درون مدرسه بیشتر کمک می کند .عناصر معماری و فضای آموزشی بر برخی از شاخص های روان شناختی هنرجویان از جمله احساس یادگیری، تمرکز،آرامش ،شادابی،ازدحام و....تاثیرگذارند. معماری یا فضای فیزیکی مدرسه به عنوان عاملی زنده و پویا در کیفیت فعالیت های آموزشی و تربیتی دانش آموزان موثر می باشد. هم چنین بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش،پیشنهادهایی جهت بهینه شدن شرایط محیط های آموزشی ارایه شده است. از جمله تجهیز، نوسازی و بهسازی مداوم مدارس،زیباسازی و ایجاد فضای مناسب و انعطاف پذیر.

Keywords:

آموزشی , معماری , عوامل محیطی , یادگیری