مدیریت مصرف بهینه آب باروش آبیاری یک درمیان جویچه ای در اراضی نیشکر

از جمله عوامل مهم در بالا بردن راندمان تولید در واحد سطح استفاده صحیح از آب می باشد . نیشکر در خوزستان در سطح وسیع کشت شده و آبیاری آن به روش جوی و پشته با استفاده از سیفون یا هیدروفلوم صورت می گیرد . به هدف بررسی اثر آبیاری جویچه ای یک در میان، روی کارآیی مصرف آب نیشکر، آزمایشی در اراضی کشت و صنعت امیرکبیر طراحی و اجرا شد . این آزمایش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار آبیاری معمول ، آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت و آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر و در سه تکر ار روی واریته تجاریCP69-1062 انجام شد . نتایج نشان داد که حجم کل آب مصرفی در طول دوره رشد نیشکر در تیمارهای آبیاری معمول، آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت و آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر بترتیب 29848 ، 21280 و 20656 متر مکعب در هکتار بوده که بطور متوسط در تیمارهای آبیاری یک در میان متغیر و ثابت بترت یب حدود 30 / 8 و 28 / 7 درصد نسبت به تیمار آبیاری معمول، حجم آب مصرفی کاهش یافته است . نتایج همچنین نشان داد که کارآیی مصرف آب به ازاء شکر تولیدی، در تیمارهای آبیاری معمول، یک در میان ثابت و متغیر بترت یب 0 / 41 ، 0 / 58 و 0 / 7 کیلوگرم شکر بر متر مکعب آب مصرفی بود . تیمار آبیاری یک جویچه در میان متغیر، کمترین حجم آب مصرفی را نسبت به دو تیمار دیگر داشته و بیشترین کارآیی مصرف آب از آن حاصل شده است . بیشترین شکر سفید تولیدی نیز مربوط به تیمار آبیاری یک در میان متغیر بوده که 14 / 5 تن در هکتار به ازای 20604 متر مکعب در هکتار آب آبیاری مصرفی، تولید داشته است . تیمار آبیاری معمول با بیشترین حجم آب مصرفی، کمترین کارآیی مصرف و کمترین عملکرد را داشته است . در مجموع روش آبیاری یک در میان متغیر دارای کمترین حجم آب مصرفی و بالاترین کارآیی مصرف آب می باشد، لذا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است ولی برای اجرای آن مدیریت مناسبی لازم است .

Keywords:

نیشکر , آبیاری , آبیاری جویچه ای یک در میان , کارآیی مصرف آب