پهنهبندی خطر وقوع زمینلغزش در حوضه آبریز سد ستارخان با استفاده از روش AHP

زمینلغزش به حرکت توده ای از سنگ یا خاک اطلاق مى گردد که به طور طبیعی و تحت تاثیر عوامل مختلفی نظیر جاذبه در دامنه های شیبدار بوقوع میپیوندد و میتواند خسارات فراوانی را به دنبال داشته باشد. استفاده از روش های مختلف جهت شناسایی مکان های با خطر بالا، میتواند به جلوگیری و کاهش خسارات ناشی از این پدیده طبیعی کمک کند. یکی از این روش ها پهنهبندی خطر وقوع زمینلغزش به روش AHP است. در این مطالعه، بر اساس این روش، ابتدا نقشه زمینلغزشهای منطقه با استفاده از عکسهای هوایی و بازدیدهای میدانی تهیه شد. سپس به منظور تهیه نقشه های موضوعی در محیط نرم افزار GIS و تهیه نقشه آسیب پذیری، تعداد 8 فاکتور کنترل کننده شامل لیتولوژی، مقدار شیب، جهت شیب، کاربری اراضی، میانگین بارش ماهیانه، نزدیکی به گسل ها، فاصله از آبراهه و ارتفاع، بر اساس ارتباط آنها باوقوع زمین لغزش در حوضه آبریز مورد مطالعه، انتخاب شد. با بررسی کارشناسی نقش این فاکتورها در وقوع زمینلغزش، هر فاکتور به چندین کلاس طبقه بندی شد و سپس مقادیر وزن ها به ترتیب به لایه های رستری و کلاس های هر یک از لایهها اختصاص داده شد، که برای این منظور از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتب (AHP) استفاده گردید. در نهایت با تلفیق و همپوشانی نقشه های موضوعی، نقشه آسیبپذیری منطقه مورد مطالعه با استفاده از وزن های بدست آمده از روش مورداشاره تهیه گردید نتایج حاصل نشان میدهد که حدود 11/33 درصد از کل مساحت حوضه آبریز مورد مطالعه دارای احتمال وقوع زمین لغزش خیلی زیاد میباشد

Keywords:

پهنه بندی , حوضه آبریز سد ستارخان , زمین لغزش , AHP