بررسی تأثیر دینداری اسلامی بر رفتار شهروندی سازمانی بر اساس دیدگاه علامه طباطبایی (مطالعه موردی: ادارات ثبت اسناد و املاک استان چهارمحال و بختیاری)

گرچه در مورد مفهوم رفتار شهروندی سازمانی و رابطه آن با سایر متغیرها، پژوهش های متعددی انجام گرفته است، لکن دینداری به عنوان عاملی اثرگذار بر رفتار فردی، اجتماعی و به تبع آن رفتار سازمانی، طی سالهای اخیر در ادبیات سازمان و مدیریت مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دینداری اسلامی و رفتار شهروندی سازمانی انجام گرفته است. بر این اساس ضمن مرور ادبیات نظری، متغیرهای مربوط و مقیاس سنجش آن ها، چارچوب کلی مطالعه شکل گرفت . روش این پژوهش زمینه یابی (پیمایشی) از نوع همبستگی، ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد شده رفتار شهروندی سازمانی و دینداری محقق ساخته که روایی آن بر اساس آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است، میباشد. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی حاکی از وجود رابطه معنادار p<0/01 میان ابعاد دینداری اسلامی (اعتقادی، اخلاقی و رفتاری) و ابعاد رفتار شهروندی سازمانی (نوع دوستی، وجدان، جوانمردی، رفتار مدنی، ادب و ملاحظه) در بین کارکنان ادارات ثبت اسناد و املاک استان چهارمحال و بختیاری است. با توجه به تأثیر بالای بعد رفتاری دینداری بر رفتار شهروندی سازمانی پیشنهاد میگردد، مدیران نسبت به تقویت بعد رفتاری کارکنان اهتمام نمایند.

Keywords:

دینداری , رفتار شهروند سازمانی , جوانمردی , رفتار مدنی , اعتقاد , اخلاق