چارچوبی برای بکارگیری مدیریت دانش در سازمانهای تحقیق وتوسعه کشور

سازمانها امروزه دریافته اند که دان ش یکی از مهمترین وبارزترین شاخص های ماندگاری در دنیای رقابتی است . لذا بیش از هر چیز کارکنان به عنوان صاحبان دانش و مهمترین سرمایه سازمان مورد توجه قرار گرفته اند . مدیریت دانش به عنوان ابزاری که می تواند دان ش موجود را گردآوری کرده، نظم و پویایی بخشیده و در کل سازمان اشاعه دهد اهمیت یافته است ،اما تجربه بسیاری از سازمانها در مورد مدیریت دانش به شکست انجامیده است و این به آن جهت است که به مدیریت دان ش به عنوان یک امر مو قت و زودگذر نگریسته شده است . امروزه توجه به مدیریت دان ش به عنوان ابزاری استراتژیک جهت پیشبرد منا فع سازمان و موقعیت آن در عرصه رقابت ضرورت یافته است . به عبارت دیگر بدون توجه به اصل مدیریت دان ش و شناخت سازمان نسبت به آن نمی توان از آن در سازمان بهره گرفت . م دیریت دانش یک امر پایان ناپذیر است که همواره سازمان را در تغییرات جدید یاری می دهد . آنچه که موفقیت آن را به عنوان یک ابزار استراتژیک می تواند قطعیت بخشد، اینست که افراد به عنوان صاحبان دان ش مورد توجه قرار گیرند ، فرایندهای سازمانی به گونه ای باشد که دانش به کل سازمان اشاعه یابد و در عین حال، برنامه دانش بر سلسله مراتب سازمانی ارجح باشد . اکنون دیگر همه گروههای کاری و علمی اذعان دارند، برای حضور مستمر و پایدار سازمانها در دنیای تجارت و رقابت باید حول محور علم و دانش فعالیت نمایند . علیرغم اینکه دانش بعن وان منبعی برای بقای سازمانها ضروری و حیاتی است و شرط موفقیت سازمانها در تجارت جهانی دستیابی به دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح می باشد، اما باز هم بسیاری از سازمانها هنوز به مدیریت دانش ویا به همه عناصر حیاتی مدیریت دانش بطور جدی توجه نکرده اند .با توجه به ا همیت دانش درسازمانهای تحقیق وتوسعه در این مقاله پس از بررسی اجمالی مفاهیم مدیریت دانش وتحقیق و توسعه و با مد نظر قرار دادن کلیه عناصر تاثیر گذار در موفقیت مدیریت دانش ، چارچوبی جهت بکارگیری مدیریت دانش در سازمانهای تحقیق وتوسعه کشور ارائه می گردد .

Keywords:

دانش , تحقیق و توسعه , مدیریت دانش , فناوری اطلاعات