مطالعه مقدماتی به منظور انتخاب مناسب ترین روش تعیین وضعیت در مراتع کوهستانی مرتفع شمال کشور

در این تحقیق بمنظور انتخاب مناسب ترین روش برای تعیین وضعیت مراتع ییلاقی شمال کشور، روش پیشنهادی تحت عنوان ارزش مرتع با روش شش فاکتوری در مراتع کوهستانی و مرتفع جواهر ده (ارتفاعات 1600 تا 3200 متر از سطح دریا) مورد سنجش و آزمون قرار گرفت. در این مراتع که پوشش غالب آنراگراس های پایا و پهن برگان علفی تشکیل می دهد. در توده های معرف تیپ های گیاهی، ارزیابی های تعیین وضعیت مرتع با دو روش مذکور صورت پذیرفت. با توجه به اهمیت و نقش تنوع گیاهی به عنوان معیار سلامتی یک اکوسیستمف متغیر تنوع نیز جهت سنجش ارزیابی گردید. برای مقایسه نتایج بدست آمده نرم افزار آماری SPSS و روش آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA)، مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق وضعیت های بدست آمده بر اساس روش های شش فاکتوری و ارزش مرتع اختلاف معنی داری را نشان نداد. از آنجا که روش شش فاکتوری علیرغم دارا بودن مشکلات خاص خود، در صورتیکه توسط کارشناسان مجرب و با حوصله انجام گیرد. نتایج دقیق و قابل قبولی خواهد داشت، لذا با توجه به نتایج مشابه بدست آمده در این تحقیق، بدلایل سهولت، سرعت عمل و مزایای مانند مشخص شدن تنوع و ظرفیت واقعی مرتع هم زمان با تعیین وضعیت، روش موسوم به ارزش مرتع مناسب مناطق کوهستانی البرز شمالی تشخیص داده شد.

Keywords:

مراتع کوهستانی , تعیین وضعیت , شش فاکتوری , ارزش مرتع , شمال کشور