نقش رهبری در به ثمر رسیدن انقلاب ها با مقایسه ای از انقلاب اسلامی ایران و بیداری اسلامی در کشورهای عربی

در جهانی پویا از مباحث علمی و تحولات سیاسی طبیعی است که تحولات چشم گیری در اوضاع اجتماعی، سیاسی،اقتصادی و فرهنگی کشورها به وجود آمد. این امر بدون شک اثرات شگرفی بر تعاملات یا تقابل شهروندان و حکومت هاخواهد داشت و در این مسیر حکومتی موفق و سربلند خواهد بود که به بهترین شکل و به نحوی مسالمت آمیز روابطشهروندان و حکومت را از نو پایه ریزی کند. به عبارت دیگر تغییرات در روابط شهروندان و دولت مردان و خواسته هایرو به ازدیاد شهروندان که منطبق با نیازهای روز جامعه است را به بهترین شکل انجام دهد.جمهوری اسلامی ایران پس ازسالها مبارزه با نظام استبدادی و وابسته شاهنشاهی به رهبری امام خمینی )ره( توانست ضمن دگرگونی در نوع نظامحکومتی خواسته های دینی، سیاسی و اجتماعی روز ایران را به بهترین شکل در قالب نظام جمهوری اسلامی برقرار سازدو علی رغم مشکلات عدیده تاکنون با صلابت در این راه پیش رود.اکنون گه در کشورهای عربی، خاورمیانه و شمال آفریقانوعی بیداری در جهت تأمین خواسته ها و نیازهای به حق شهروندان این کشورها شکل گرفته است؛ هر چند تاسی بهاسلام محور اصلی این انقلاب ها را تشکیل می دهد اما به نظر می رسد عدم شکل گیری رهبری واحد در این انقلاب هاضمن به تأخیر انداختن پیروی و مشکلات متعدد ناشی از آن، بدون شک نقش مهمی در به انحراف بردن و سوء استفادهاز این انقلاب ها داشته است.این تحقیق در پی آن است که با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی و با روشتوصیفی- تحلیلی نقش رهبری در پیروزی، تأخیر ، شکست یا انحراف انقلاب های ناشی از بیداری اسلامی را تبیین کند.ضمن آنکه در این راستا مقایسه ای با نقش رهبری در انقلاب اسلامی ایران با این کشور ها ارائه نماید.

Keywords:

بیداری , بیداری اسلامی , خاورمیانه , شمال آفریقا , کشورهای عربی