بررسی مکان گزینی مسکن و اثرات آن بر الگوهای توسعه شهری مطالعه موردی: مسکن مهر بجنورد

جمعیت شهری در دنیا به شدت رو به افزایش است و این افزایش جمعیت، چالش هایی را برای توسعهپایدار به همراه داشته است که از آن جمله میتوان به کمبود مسکن بهویژه برای طبقات فقیر اشارهکرد. در کشور ما نیز در حال حاضر 71/5 درصد جمعیت در نقاط شهری ساکن هستند و مسکن شهرنشینان به یکی از موضوعات اساسی در جامعه تبدیل شده است. در این پژوهش بحث مکان گزینیمسکن مهر که از سیاست های دولت نهم و دهم است و تأثیر آن روی مدل توسعه درونزا و برونزایشهری بررسی و مطالعه شده است. بررسیها در مورد شهر بجنورد که مورد مطالعه این پژوهش است،نشان می دهد که حدود 93 درصد از 6205 واحد مسکونی مسکن مهر شهر بجنورد، در بافت منفصلدر قالب شهرک گلستان احداث شده است. نتایج تحقیق که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده،نشان می دهد که معیارهای عمده مکان گزینی، بحث مالکیت زمین و شاخص های طبیعی بوده است وبه شاخص های اقتصادی و اجتماعی کمتر توجه شده است. این مسأله سبب تداوم مدل شهر پراکندهشده که با اصول شهرهای پایدار همخوانی مناسبی ندارد.

Keywords:

مکانیابی , مسکن مهر , توسعه پراکنده , توسعه درون زا , بجنورد