خانه ایرانی به مثابه قرارگاه رفتاری

با کاهش ابعاد خانه و تداخل برخی فعالیتها با یکدیگر، ایجاد تنش در خانه های امروز بیش از پیش قابل درک است. تداخل فعالیت ها و تنش های ناشی از آن میتواند مشکلات فراوانی را از لحاظ امنیت فکری برای اعضای خانواده بوجود آورد. این مهم اهمیت پژوهش حاضر و جست و جو در راستای نیل به یک راه حل مناسب را روشن می کند. خانه های امروز تا کنون از جنبه های متفاوتی بررسی شده اند، و نقاط قوت و ضعف آنها به گونهای بیان شده است، اما پژوهش حاضر با نگاهی متفاوت به خانه و فعالیتهای انسانی کالبدی درون آن در پی یافتن پاسخ مناسب برای مشکلات ذکر شده است، پژوهش پس از تعریف مفاهیم قرارگاه رفتاری و خانه ایرانی، در مدل شماره ، بیست و چهار ساعت یک شبانه روز را به بازه های زمانی مشخص که در هر یک احتمال وقوع فعالیتهای قابل پیش بینی بیش از دیگر بازه هاست تقسیم بندی میکند و سپس ارتباط بین فعالیتها و فضای رخداد آنها را در مدل شماره 2 مورد بررسی قرار میدهد، پژوهش سپس فعالیتها را در چهار بازه زمانی قرار داده و هر دوی این تحلیل ها را با یکدیگر ادغام کرده و در مدل نهایی فعالیت های احتمالی فضاهای مختلف خانه را مورد بررسی قرار می دهد و از آن نتیجه نهایی را استخراج میکند. تحلیل یافته ها راه حلی برای نحوه همساختی هر فضا با فعالیت های مرتبط را در اختیار طراح قرار می دهد، تا بتواند با استفاده از آن خانه ای ایرانی را به عنوان یک قرارگاه رفتاری طراحی کند.

Keywords:

قرارگاه رفتاری , الگوی رفتار , خانه , همساختی , فعالیت