هولوگرافی علم و هنر نور در معماری

هولوگرافی وسیله ای برای تجربه بصری است که خلاقیت در فضا ومقیاس را فراهم می کند. علمی که بصورت پایدار و محکم به عنوان یک ابزار برای مطالعات علمی و مهندسی تاسیس گردید . که می تواند در معماری و طراحی ساختمان به عنوان یک دستگاه عملی وبه عنوان شکلی از هنر استفاده شود. مساله خلق کلیت یا حفظ و تکوین ان ، از کوچکترین اجزا در معماری گرفته تا منظر شهری چیزی است که امروزه طراحان را به طور جدی با خود درگیر کرده است. رشد شهر نه زاده ذهن یک نفر است و نه زاده یک گروه منسجم از اذهان. بافت و ساختار شهرهای امروزی حاصل فرآیندی است که از سال های بسیار دور آغاز شده است. شناخت معماری و شهرسازی تاریخی می تواند زمینه مناسبی برای درک الگوهای سنتی پدید آورد تا با توجه به ان بتوان آثاری خلق کرد که ضمن دارا بودن خصوصیات کالبدی و کارکردی مناسب ، از هویت فرهنگی شایسته ای نیز برخوردار باشد. در نظری به شهرهای تاریخی می توان آنها را همچون کلیتی جامع و منسجم ادراک کرد. این جامعیت نه تنها در کل شهر بلکه در کوچکترین اجزای آن نیز احساس شدنی است. براساس نظریه هولوگرافیک کل در درون جزیی است که در درون کل است اصول پایه و ویژگی های هولوگرافی توضیح داده شده است. که طراحی سیستم های هولوگرافی در برخی از برنامه های معماری را نشان می دهد. اعتقاد براین است که عناصر هولوگرافی می تواند سهم با ارزش در طراحی معماری توسط کنترل نور و ایجاد مفاهیم جدید از رنگ و فضارا ایجاد کند.

Keywords:

هولوگرافی , نور در معماری