تدوین تقویم گردشگری استان یزد با تأکید بر اکوتوریسم بیابان

در چند دهه اخیر گردشگری به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی مورد توجه قرار گرفته است . اغلب کشورهاگردشگری را به عنوان عامل مهم اقتصادی و اجتماعی قلمداد می کنند که در همه محیط ها و مکان ها می تواندجریان داشته باشد و نوعی عدالت اجتماعی را برای ساکنان منطق مختلف بوجود آورده و باعث رشد مناطق کمتر توسعه یافته می شود . اکوتوریسم یکی از شاخه های مهم گردشگری می باشد و اهمیت آن بخاطر محافظت از نواحیمختلف می باشد. بیابان ها نیز یکی از رخساره های طبیعی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که در سال های اخیر مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.اقلیم از جمله مهمترین جنبه های مطرح در گردشگری یک منطقه محسوب می شود . با وجود نقش کلیدی وضعیت آب وهوایی واقلیمی در تعیین یک مقصد گردشگری و مطرح بودن آن بعنوان یک جاذبه ، آگاهی در موردآن اغلب بصورت یک موضوع بدیهی فرض شده و به جزئیات آن اهمیت چندانی داده نشده است . تا کنون تأثیرات متقابل اقلیم و گردشگری بر یکدیگر بیشتر بر مبنای فرضیات بوده و بطور سطحی بررسی شده و توجه چندانی بهمشاهدات و آزمون های آماری نگردیده است . اهداف این پژوهش شامل ارزیابی آسایش یا عدم آسایش گردشگران و محاسبه محدوده آسایش حرارتی در شرایط خشک و بیابانی شهر یزد و ارائه بهترین زمان گردشگری کویر می باشد . روش مطالعه بصورت تجزیه و تحلیل داده های آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر یزد طی سال های 111-2002 می باشد و با استفاده از این داده ها شاخص عصبی و دمای موثر محاسبه و تقویم گردشگری این منطقه تدوین شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که بهترین زمان سفر وبازدید ازآثار تاریخی ونواحی کویری وبیابانی یزد ماههای اکتبر)مهر( ، نوامبر)ابان(، مارس)اسفند( وآوریل)فروردین(،می) اردیبهشت (می باشد و این ماههااز شرایط ایده آل اقلیمی)آسایش اقلیمی( جهت فعالیتهای گردشگری برخوردار می باشد. لازم به ذکر است که یکی از پتانسیلهای بالقوه گردشگری استان یزد کویر نوردی وبیابانگردی می باشدکه نیاز به برنامه ریزی ومدیریت بیشتر دارد

تدوین تقویم گردشگری استان یزد با تأکید بر اکوتوریسم بیابان Keywords:

گردشگری بیابان , اقلیم گرم و خشک , شاخص آسایش , تقویم گردشگری