تبیین جایگاه انرژیهای تجدید پذیر در طراحی و مدیریت بهینه اماکن عمومی در ایران

در آخرین بیانیه سازمان ملل متحد در سال 2012 با عنوان آینده ای که ما می خواهیم، یکی از اصلی ترین شاخصهای پایداری برای کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته، بهره مندی از انرژیهای تجدید پذیر است. دنیای کنونی ما با چالشهای متعددی دراستخراج، آماده سازی، بازاریابی و مصرف انرژیهای تجدید ناپذیر همچون نفت و گاز مواجه است. از اینرو بسیاری از کشورها، برنامه های دقیق و منظمی را برای کاربرد انرژیهای تجدید شونده تدوین کرده اند. هدف این پژوهش که با استفاده از روش اسنادی و بر پایه داده های مکتوب صورت گرفته، تبیین جایگاه انرژیهای تجدیدپذیر در طراحی و مدیریت بهینه مکانهایعمومی در ایران می باشد. الگوی مصرف انرژی در ایران به علت منابع ارزان قیمت انرژی در مقایسه با قیمتهای جهانی کاملا متفاوت است و لذا در طراحی و تامین انرژی مکانهای عمومی همچنان اولویت با کاربرد انرژیهای تجدیدناپذیر است. ولیکن واکاوی تجربیات کشورهای توسعه یافته در مصرف انرژی های تجدید ناپذیر حاکی از نقاط ضعف و تهدیدهای بسیاری دراین زمینه و لازم است با اتخاذ تدابیری فکورانه و دیدمانی صحیح، از هم اکنون مانع تکرار تجربیات پرفراز و فرود دیگرانشویم. نتایج این پژوهش نشان می دهد استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر بویژه انرژیهای خورشیدی و بادی در ایران باعث کاهش آلودگی هوا، کاهش هزینه های نگهداری ساختمان، بهره مندی از مصادیق معماری سبز در طراحی و استقبال بیشتر مردم از حضور در مکانهای عمومی می گردد. بنابراین شایسته است برنامه ریزان و دستگاههای دولتی با وضع قوانین و رهیافتهایی مناسب از یک طرف و ارائه تسهیلات و حمایتهای بجا از سرمایه گذاران و طراحان مکانها و ساختمانهای عمومی از طرف دیگر، زمینه توسعه و ترویج کاربرد انرژیهای تجدید شونده را فراهم سازند.

Keywords:

انرژی های تجدیدپذیر , اماکن عمومی , طراحی و مدیریت بهینه , ایران