دغدغهای که امروزه
صنعت با آن به طور مستمر دست و پنجه نرم می کند ، عدم سرما یه گذاری در بخش تربیت نیروی متخصص است.نیروی متخصص فردی با داشتن اطلاعات تئوری مناسب همراه با تجربهی عملی لازم در
صنعت تعریف می_ شود. این مقاله برآن است که ضمن نگاهی گذرا به ارتباط بین
دانشگاه و
صنعت از مفاهیم مورد استفاده در کشورهای پیشرفته استفادهی کافی را ببریم.
در کشورهای توسعه نیافته به دلیل آنکه
صنعت و دانشگا ه هر دو نهاد وارداتی هستند، مسایل پیچیده تر است. درحالی که در کشورهای پیشرفته، توسعه
دانشگاه و
صنعت از یکدیگر تاثیر پذیرفته اند و نقش تکاملی داشته اند. آنچه بیشک کمک شایانی به تکامل رشته های صنعتی خواهد کرد توسعه و تولید علم خواهد بود . افزایش علم و شاخص های دانش تکنولوژی بستگی به تاثیر سه عامل دارد : 1-تکثیر آن 2-خلاقیت 3-محدودیتهای محیطی علم و سیستم تکنولوژی که هزینه هایR&D و مجموع تعداد مقالات پژوهشگران 2فاکتور مهم برای ایجاد این سه عامل است زیرا در یک وسعت خاص می توانند تاثیر مجموع آنها بر عوامل دیگر بازتاب دهند .و از آنجایی که توسعه و جهانى شدن بدون ورود به عرصه تعامل علم و صنعت، بسى مشکل مى نماید،پس با سرمایهگذاری در بخشهای پژوهشی میتوان عرصه را هرچه زودتر مساعد نمود. در این میان آنچه که دانشگاهها زود فراموش کردند ، تاثیر روش آموزش بر رشد
صنعت است که باید بر اساس مستندات علمی باشد.