تیلاپیا گونه ای مناسب یا مهاجم؟

ماهی تیلاپیا بعداز کپورماهیان دومین ماهی پرورشی از نظر میزان تولید در جهان و رتبه سوم آبزیان پرورشی رادارد که بهدلیل خصوصیات مثبتی مانند امکان تطابق با محیط جدید، تولید مثل سریع و رشد مناسب در بیش از صد کشور جهان بهعنوان ماهی پرورشی پذیرفته شده است. معرفی برخی گونه های غیر بومی از کشورهای جهان در کنار تاثیرات مثبت اقتصادی،منجر به آسیب های جدی به اکوسیستم، جانوران بومی و ساختارهای اقتصادی می شود. گونه هایی مانند شانه دار دریای خزر،گیاه آزولا در تالاب های شمال، کپور علف خوار در تالاب هامون و ... تا کنون اثرات مخربی بر منابع آبی کشور داشته اند لذاتردیدهایی برای معرفی ماهی تیلاپیا به عنوان یک گونه مناسب در آبزی پروری به وجود آمده است. ورود این گونه بهاکوسیستم های طبیعی و دارا بودن همان خصوصیات مثبت برای پرورش (مانند تولید مثل سریع و سازگاری با بسیاری ازمحیط ها) سبب شده است که این گونه مانند گونه های مهاجم پتانسیل تاثیرات مخرب بر اکوسیستم های آبی را داشته باشد.اگرچه تمهیداتی در خصوص جلوگیری از ورود آن به منابع آبی وجود دارد اما در صورت ناکارامد بودن این تمهیدات خساراتجبران ناپذیر اقتصادی و زیست محیطی پیش رو خواهد بود.

Keywords:

تیلاپیا , گونه مهاجم , آبزی پروری