برج سازی با رویکرد طبقات سبز

طرح پرسش هایی نظیر این که آیا یک مسکن مطلوب می تواند در قالب بلند مرتبه شکل پذیرد؟ وآیا ساختار بلند مرتبه میتواند پایدار باشد؟ ضمن توجه به نیاز شهرهای آینده به توسعه درارتفاع وافزایش تراکم ساختمانی مسکونی وهمچنین توجه به اصول وفاکتور های زیست محیطی در جهت توسعه پایداربیانگر واقعیتی پارادرکسیکال است.(1) در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به دنبال دستیابی به اهدافی هستیم که در ذیل به آن اشاره میگردد -شناخت الگو های مناسب برای دستیابی به ایده آل های توسعه مسکن درعین واقع نگری و نیازسنجی -طراحی بافت مسکونی بصورت متراکم ودر قالب تلفیق بلند مرتبه سازی وبافت خوشه ای جهت جلوگیری از گسترش عرضی شهر -ایجاد بستری مناسب برای تلفیق کیفیت های مسکن شهری وسکونتگاه های حومه) تلفیق مسکن آپارتمانی وویلایی در ساختاری متراکم -دست یابی به الگوهایی هم سو با معماری پایداردر بلند مرتبه ساکنین شهرهای امروزی از یک سو احتیاج به مسکنی مطلوب برای رفع کلیه نیازهای فردی و اجتماعی خود دارند از سوی دیگر نیاز به بلند مرتبه سازی در شهرهای امروزی مطرح است. بنابراین تلفیق این دو موضوع منجر به ساخت مجتمع مسکونی های بلند مرتبه با رویکرد معماری پایدار میگردد. گفتمان میان معماری مدرن و آسایش در خانه های سنتی ایران ما را بسوی تلفیق برج سبز با ویلاسازی هدایت کرده است.

Keywords:

برج مسکونی , معماری پایدار , معماری سبز , طراحی پایدار