سنجش اثر بخشی معماری سازمانی بر ساختار منابع انسانی شهرداری منطقه 5 تهران

امروزه، سازمانها و انسانهای شاغل در سازمانها هر دو بسیار پیچیده بوده که شبکه روابط و ساختار های ناشی از تعامل انسان و سازمان ، قدری پیچیده و در هم تنیده است که شناخت آن ساده نیست. مدیریت منابع انسانی به عنوانسیستمی برای استفاده صحیح و شایسته از نیروی انسانی در جهت نیل به اهداف از پیش تعیین شده در یک سازمان تعریف می شود. که رفتارها، نگرشها و عملکرد کارکنان را تحت تاثیر قرار می دهند. معماری سازمانی چارچوبی برای تببین، هماهنگ سازی و همسوسازی کلیه فعالیتها و عناصر سازمان در جهت نیل به اهداف راهبردی سازمان است اما برخلاف دیگر معماریها، معمار با سیستمی که اجزای آن اغلب غیرفیزیکی، غیرقابل لمس و مفهومی بوده؛روابط حاکم بر آنها از روابط و فرهنگ کاری یا انسانی است مواجه میشود . جهت توصیف چنین سیستمی، نمیتوان از روشهای رایجبرای دیگر معماریها استفاده نمود و نیاز به استفاده از مدلهای مختلف دارد. میتوان معماری سازمانی را با مجموعه ای از مدلهای بهم پیوسته و مرتبط نمایش داد. معماری سازمانی با بیان طرحی دقیق از وضعیت فعلی کلیه مولفه های اصلی سازمان و آنچه برای دستیابی به ماموریت سازمان ضروری است، کاستیهای فعلی را استخراج، و برنامه ای را جهت رفع این کاستی ها ارائه می کند. معماری سازمانی سازماندهی/ ساختار بخشی مجدد، بازمهندسی فرآیندها یا برنامه ریزی استراتژیک را به تنهایی انجام داده که به منزله ارائه تصویر کامل انواع مدلهای سازمانی و در نهایت رابطه آنها با یکدیگراست . این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی بوده ، روش و ماهیت تحقیق توصیفی استنتاجی می باشد . در این – پژوهش نمونه گیری تصادفی با روش جدول مورگان استفاده نمودیم. ابزار اصلی پرسشنامه است که بصورت میدانی مورد پیمایش قرار میگیرد

Keywords:

معماری , سازمان , منابع انسانی , شایستگی