بررسی اثر پرتوگاما بر خواص میکروبی میگو و تعیین بسته بندی مناسب به منظور بهبود زمان نگهداری در شرایط منجمد

هدف ازاین پروژه جایگزین نمودن روش پرتودهی به جای روش های افزون مواد شیمیایی و نیز به استاندارد رساندن بار میکروبی در صنایع غذایی کشور به طریق سریع، ارزان و مطمئن خواهد بود. این پزوهش بنا به درخواست اداره کل دامپزشکی استان هرمزگان جهت رفع آلودگی های میکروبی میگو برای صادرات به سایر کشورها تعریف شده است. نمونه های مورد ازمایش ازکارگاه های فراوری و بسته بندی میگو و همچنین از مزارع پرورش میگو در استان هرمزگان تهیه شده و سریعا به صورت منجمد به پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی ارسال گردیدند. سپس کلیه آلودگی های میکروبی میگو قبل و پس از پرتودهی در دزهای متفاوت بررسی و ازمایش شدند. دز مطلوب جهت کاهش این آلودگها و به ویژه از بین بردن آلودگی باکتریهایی ویبریو پاراهمولیتیکوس در میگو شاهد و پرتودهی شده در طی یکسال زمان نگهداری در دمای انجماد که در زمانهای یک هفته، 3، 6 و 12 ماه پس از پرتودهی انجام گردید. مشخص شد دز پرتو گاما 2 کیلوگری می تواند بخوبی این الودگیها را کنترل نموده و باکتری ویبریو پاراهمولیتیکوس را نیز از بینبربرد. مقایسه چهار نوع بسته بندی متفاوت برای نگهداری نمونه های میگو در طول یکسال زمان نگهداری در دمای 180- درجه سانتی گراد از نظر خواصی چون: شمنندگی و دوخت پذیری بسته بندی بررسی گردیند. بطور کلی برای میگو پرتودهی جهت نگهداری در دمای انجماد بدمت 12 ماه جنس بسته بندی Pet.pe ارجحیت دارد، ولی برای میگو شاهد جنس بسته بندی Pp.pe ارجح می باشد.

Keywords:

پرتو گاما , میگو , آلودگیهای میکروبی , بسته بندی