ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد

به منظور بررسی توان تثبیت نیتروژن توسط ارقام سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum و اثر آن بر شاخص های فیزیولوژیک رشد عملکرد دانه ای آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سال های 84 و 85 در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی، پزشکی و صنعتی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای صورت پذیرفت. تیمارهای ازمایشی عبارتند از : دو رقم سویا و سه سویه باکتری برادی ریزوبیوم جاپونیکوم همراه با یک تیمار بدون تلقیح (شاهد). لازم به ذکر است جهت افزایش دقت در تعیین مقدار تثبیت بیولوژیک نیتروژن، از روش ترقیق ایزوتوپ 15N استفاده گردید. همچنین برای بررسی شاخص های فیزیولوژیک رشد در 4 مرحله از رشدگیاه نمونه برداری انجام شد.نتایج نشان داد که اثر سویه ور قم بر تمام صفات معنی دار بود. کاربرد سویه USDA 110 نسبت به سایر سویه ها تثبیت نیتروزن بالاتری داشت که باعث کاهش نیاز گیاه به استفاده از سایر منابع نیتروزن دراین تیمار گردید. افزایش نیتروژن موجود در گیاه در باکتری USDA 110 نسبت به بیقه تیمارها ، تولید کانوپی را افزایش و باعث افزایش شاخص سطح برگ، میزان رشد نسبی، میزان تجمع ماده خالص و کل ماده خشک در دوره رشد و عملکرد گردید. رقم سحر نیز به دلیل بالاتر بودن دوره رشدو همزیستی بهار با سویه های موردازمایش، نیتروژن بالاتری تثبیت و از نظر شاخص های رش وعملکرد دانه نسبت به رقم ویلیامز برتری داشت.

ارزیابی توان تثبیت نیتروژن سویا در همزیستی با سویه های باکتری Bradyrizpbium japonicum با استفاده از روش ترقیق ایزوتوپی واثر آن بر عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیکی رشد Keywords:

تثبیت نیتروژن , ترقیق ایزوتروپی , سویا , سویه , همزیستی