بررسی ضرورت مهندسی مجدد فرآیندها برای ایجاد یک سازمان یادگیرنده

در سازمان های امروزی ، مدیران با واقعیت غیرقابل انکاری روبرو هستند که آنها را وادار می سازد سریع تصمیم بگیرند و سریع عمل کنند . این واقعیت ، تغییر نام دارد . تغییرات پر شتاب و سرسام آور وجه مشخصه دنیای معاصر است . مدیران ناچارند برای مقابله باحرکت پرشتاب دنیا سازمان های خود را همواره آماده نگه دارند . در دهه های اخیر ، مدیریت شاهد ظهور پارادایم ها ، رویکردها و متدولوژی های گوناگونی بوده است که هر یک ، درصدد بوده اند برای مقابله با تغییرات گسترده راه چاره ای بیاندیشند. سازمان یادگیرنده و مهندسی مجدد فرآیندها هر دو در زمره استراتژی هایی قرار دارند که می توانند راهگشای مدیران باشند.با این تفاوت کهکه مهندسی مجدد فرآیندها برای سازمان هایی که به رکود و جمود عادت کرده اند محرکی است که همراهی با تغییر را در آنها آغاز می کند و آنها را به حرکت وا می دارد و سازمان یادگیرنده مسیری را معرفی می کند که باید بعد از آغاز حرکت از آن عبور کرد. نتایج به دست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که حرکت سازمان در مسیر هر یک تاز دو رویکرد مهندسی مجدد فرآیندها و یا سازمان یادگیرنده زمینه مساعدی را برای پذیرش تغییرات ناشی از حرکت در مسیر دیگری ایجاد خواهد کرد و در موفقیت اجرای رویکرد دیگر تاثیر گذار خواهد بود . این تحقیق به مدیران سازمان هایی که به دنبال ایجاد تغییر و تحول در سازمان خویش هستند پیشنهاد می کند از نگاه مجزا به هر یک از دو رویکرد اجتناب نمایند و کوشش کنند هر دو رویکرد را در یک فرآیند ترکیبی و مکمل دنبال نمایند.

Keywords:

مهندسی مجدد فرآیندها , سازمان یادگیرنده , تغییر سازمانی