اثر تیمار آهن بر برخی شاخصهای رشد رویشی در سه توده اسفناج بومی ایران (Spinacea oleracea L)

این پژوهش به منظور بررسی رشد رویشی در برخی توده های اسفناج بومی ایران، نسبت به مقادیر مختلف آهن در محلول غذایی تحت سیستم کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با تیمار توده های اسفناج بومی ایران (شامل همدان به عنوان شاهد، ورامین 88 و شیروان) و مقادیر مختلف آهن از منبع Fe- EDTA در محلول غذایی کوپر در 5 سطح (12 میلی گرم در لیتر به عنوان سطح پایه محلول غذایی و مقادیر 3 و 6 و 9 و 15 میلی گرم در لیتر آهن) در سه تکرار (هر تکرار شامل 2 گلدان و در هر گلدان 2 گیاه) اجرا گردید. در این آزمایش صفات وزن تر وخشک پهنک، دمبرگ، طوقه و ریشه، تعدادبرگ، سطح برگ و عملکرد مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک پهنک، طوقه و عملکرد مربوط به توده همدان و در تیمار 9 میلی گرم در لیتر آهن مشاهده شد. کمترین میزان عملکرد مربوط به توده همدان و تیمار 15 میلی گرم در لیتر آهن بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه را توده ورامین 88 در تیمار 15 میلیگرم در لیتر آهن داشت. بیشترین میزان سطح برگ را توده همدان در تیمار 12 میلی گرم در لیتر آهن دارا بود. همچنین در بین توده های اسفناج مورد مطالعه توده همدان بیشترین میزان وزن تر و خشک دمبرگ و بیشترین تعداد برگ را به خود اختصاص داد.

Keywords:

توده , آهن , عملکرد , وزن تر , وزن خشک