ارزیابی اثر تنش خشکی و اسید سیلیکون بر عملکرد کمی ذرت شیرین در منطقه سیستان

در این تحقیق به منظور بررسی اثر تنش خشکی و سیلیکون بر عملکرد کمی ذرت شیرین آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در مزرعه آموزشی–پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای شامل: (I1) آبیاری 50 درصد ظرفیت مزرعه (تنش شدید) (I2) آبیاری 50 درصد ظرفیت مزرعه (تنش متوسط)، (I3) آبیاری 80 درصد ظرفیت مزرعه (ضعیف)، و (I4) آبیاری 95 درصد ظرفیت مزرعه (نمونه کنترل) به عنوان عامل اصلی که برای انجام اینکار از دستگاه رطوبت سنج استفاده شد و سطوح محلول پاشی اسید سیلیکون در سه سطح شامل: عدم کاربرد اسید سیلیکون (نمونه کنترل)، 1 و 1/5 میلی مولار به عنوان عامل فرعی می باشند.نتایج تجزیه واریانس حاکی از معنیداری سطوح آبیاری و سطوح مختلف سیلیکون در سطح یک درصد و تلفیق سیلیکون و تنش خشکی در سطح 5 درصدبر میزان عملکرد دانه گیاه ذرت شیرین بود. عملکرد دانه ذرت شیرین با افزایش شدت تنش کاهش مییابد. بر این اساس کاربرد 1/5 میلی مولار سیلیکون سبب تخفیف در مقدار تنش خشکی اعمال شده در گیاه ذرت شده و همچنین سبب افزایش مقدار عملکرد دانه نسبت به تنش خشکی به صورت مجزا شده است.

Keywords:

ذرت شیرین , تنش خشکی , عملکرد دانه , سیلیکون , کمیت