پاسخی به نسبیگرایی علم غربی از بنیاد علوم انسانی اسلامی

شکل گیری علوم انسانی اسلامی به ضرورت پاسخ به بحران های برخاسته از علوم مدرن سر برآورده است. یکی از این بحران ها، نسبی گرایی و شک گرایی در گرایشات مختلف علوم غربی است که تاثیر آن را در اخلاق معاصر غرب به خوبی می بینیم. فلسفه مدرن غرب با اتکاء بیش از حد به تجربه، سرانجامی به غیر از نسبی گرایی نداشته است. ظهور این نوع نسبی گرایی به خاطر بحرانی در اعماق فلسفه مدرن غرب است. راهکار این وضعیت را باید در بنیادهای اندیشه اسلامی بجوییم. باور داشتن به اصالت وجود، تاکید بر وجود جهان بیرون و خارج از ذهن بشر، سلسله مراتبی دیدن موجودات، وحدت موجودات در عین تکثر آنها و چندین موضوع دیگر از ممیزات اندیشه اسلامی است که آن را در برابر بحران های فلسفه غربی مصون می سازد. نتیجه عملی این بنیادها در علوم انسانی اسلامی، مبنایی دیدن اخلاق، باور به اخلاق حداکثری و نزدیک تر شدن گام به گام انسان به مراتب عالی تر وجود است

Keywords:

تجربه گرایی , نسبی گرایی , اصالت وجود , تشکیک در وجود , رئالیسم فلسفی , اخلاق حداکثری