جوراب بافی یکی از زیرشاخه های پوشاک محلی در فرهنگ های مختلف است. در میان
جوراب بافی شمال غرب ایران که رابطه دیرینی با سرزمین آناتولی دارد،
جوراب بافی منطقه و
قوم تالش از ویژگی های خاصی از حیث میزان و چگونگی رابطه با جوراب های سرزمین و
قوم آناتولی برخوردار است. ویژگی مشترکی که این محصول صنایع دستی با همتای
قوم آناتولی دارد، استفاده از مواد اولیه بومی همچون ابریشم و پشم و نیز بهره گیری از عناصر موجود در طبیعت، رفتارها، سلیقه ها و اعتقادهای مردم آن مناطق است که به سبب اشتراکاتی که میان طبیعت جغرافیائی و فرهنگ و آداب دو منطقه مذکور وجود دارد، شباهت های قابل توجهی در نحوه تولید، کاربرد، قالب و اندازه و به ویژه نقوش جوراب های دو قوم یاد شده مشاهده می شود.در این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی انجام گردید،نقوش جوراب های سنتی در دو فرهنگ تالشی و آناتولی مورد بررسی و تطبیق قرار گرفت. برخی از نقوش جوراب ها با توجه به انتقال و یا تبادل فرهنگ به مکانهای مختلف، مشابه و بسیاری از نقوش با توجه به
اقلیم و فرهنگ مشابه ودر برخی موارد متفاوتند.