بررسی قواعد کلی قائم مقامی در حقوق مدنی و حقوق تجارت
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,618
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARTHUMAN01_077
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
Abstract:
قائم مقامی در قانون مدنی بارها مورد اشاره قرار گرفته است. از دیدگاه مقنن مدنی، امر قائم مقامی بدون تحصیل اراده اشخاص دارای نتایج و آثار نخواهد بود، در حالی که امر قائم مقامی در حقوق تجارت حکم قانونگذار بوده و آثار آن بدون تحقق حاکمیت اراده تک تک افراد دخیل قابل تصور می باشد. مانند امر قائم مقامی پس از فوت تاجر ورشکسته یا قائم مقام تجارتی و ادغام شرکتها. یافته های این تحقیق نشان می دهد که علیرغم عدم پیش بینی مباحث مستقل برای ادغام در قانون تجارت و اکتفا به اشاره صرف در قانون تعاون به قوانین راجع به ادغام شرکت های دولتی، می توان گفت که قانونگذار ایرانی نیز بسیاری از مفاهیم مربوط به ادغام را پذیرفته و امر قائم مقامی را در این خصوص به حکم خویش بیان نموده است.
Keywords:
Authors
منصور عطاشنه
دکتری حقوق تجارت بین الملل، استادیار دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران
زهرا عطاشنه
کارشناسی ارشد، حقوق خصوصی، دانشگاه علوم و تحقیقات
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :