اولویت بندی عوامل موثر بر موفقیت انتقال تکنولوژی در کشورهای در حال توسعه مطالعه موردی : مخابرات ایران abstract
پدیده انتقال
تکنولوژی و دستیابی به
تکنولوژی از ضروریات مورد توجه جوامع در دوران های مختلف بوده است . انتقال
تکنولوژی بین کشورها با سطوح دانش فنی مختلف با محدودیت ها و یا زیان هایی برای طرف کمتر توسعه یافته همراه می باشد . انتقال
تکنولوژی فرآیند پیچیده و دشواری است و بدون مطالعه و بررسی لازم نه تنها مفید نیست بلکه ممکن است علاوه بر هدررفتن سرمایه و زمان ، به تضعیف
تکنولوژی ملی هم بینجامد . فرایند انتقال
تکنولوژی دارای بعضی از مقیاس های احتیاطی و پیشگیرانه است که باید قبل از در نظر گرفتن مدل انتقال
تکنولوژی به آنها پرداخت . ازجمله این عوامل می توان به : آگاهی از فاکتورهای مهم و اساسی مورد نیاز برای انتقال تکنولوژی، دانستن عوامل شکست انتقال
تکنولوژی در گذشته و جستجوی مستمر برای تکنولوژی
مناسب جهت به دست آوردن موقعیت داخلی مناسب و ارتباط با
تکنولوژی های موجود و قدیمی تر، اشاره کرد . در این مقاله برای رسیدن به این موضوع که اولویت
عوامل موثر در انتقال
تکنولوژی چگونه است، ابتدا باید عوامل و روش های انتقال
تکنولوژی شناخته و اولویت بندی شوند . سپس ضریب اهمیت هر کدام معین شود و در نهایت الگویی جهت پیاده سازی مناسب انتقال
تکنولوژی در صنایع این کشورها ارایه می گردد . شرط لازم برای انتقال
تکنولوژی آگاهی از فاکتورها و عوامل اساسی و مؤثر می باشد . مسئولین امر انتقال
تکنولوژی کشورهای دریافت کننده باید در هر زمانی از عوامل اصلی آگاهی داشته باشند . با عنایت به مطالعات و تحقیقات زمینه ای، میدانی وکتابخانه ای،
عوامل موثر در انتقال
تکنولوژی در 7 معیار اصلی شناسایی و تقسیم بندی شده اند و هر معیار دارای زیر معیارهای مختلف می باشد که وزن این معیارها و زیر معیارها بر اساس مدل AHP ارایه می گردد . با مطالعه عوامل و روش های انتقال
تکنولوژی در بیشترکشورهای
در حال توسعه و توسعه یافته، الگوی مناسبی جهت به کارگیری در شرکت مخابرات ایران داده شده و پیشنهادهایی مناسب با یافته های تحقیق ارایه می گردد .