مکان یابی محل دفع نخاله های ساختمانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در شهر تبریز abstract
با توجه به افزایش ساخت و سازها در کشور و اینکه بیشتر این ساخت و سازها در محیط شهری صورت می گیرد همواره میزانقابل توجهی
نخاله های ساختمانی به جا می ماند که به علت نبودن ضوابط و معیار مشخص ایجاد مشکلات عدیده ای درمحیط شهری می نماید. شهر
تبریز نیز از این قائد مستثنی نبود و بدلایل گوناگون هموار
نخاله های ساختمانی روزبه روز دراین شهر در حال افزایش است. هدف از این تحقیق شناسایی مناطق مستعد دفع نخاله ها ی ساختمانی در محدود ی شهرتبریز با در نظرگرفتن شرایط و ضوابط سازمانهایی همچون شهرداری، مدیریت پسماند و سازمان حفاظت محیط زیست و بااستفاد از سامانه ی اطلاعاتی جغرافیایی
GIS می باشد. بدین منظور 11 لایه ی اطلاعاتی شامل فاصله از مراکز شخصی واداری حساس (همچون مرغداری ها، دامپروری ها، قبرستان ها، پلیس را ها و ...)، شیب، ارتفاع، بارش، فاصله از روستاها، فاصلهاز شهر، فاصله از محل حضور کل و بز، فاصله از منابع آب سطحی و زیرزمینی (سد، قنات، چشمه ها و رودخانه ها)، کاربریفعلی اراضی، فاصله از را های ارتباطی و فاصله از مسیر انتقال خطوط نیرو برای مکان یابی دفع نخاله ها ی ساختمانی درمحدوده ی جغرافیایی شهر
تبریز بکار گرفته شدند. روش مورد استفاد برای ارزیابی منطقه روش ارزیابی چند معیاره میباشد. برای وزن دهی به لایه ها و زیر لایه ها از فرآیند سلسله تحلیلی مراتبی
AHP استفاد شد. در نهایت با تهیه ی لایه یمحدودیت و با استفاد از روش ترکیبی خطی وزنی WLC لایه های مختلف روی هم گذاری شده و نقشه ی توان نهاییمنطقه بدست آمد. نتایج نشان می دهد که قسمتهای شمال و جنوبی شهر
تبریز دارای توان بالایی برا ی دفع نخاله هایساختمانی درمقایسه با دیگر مناطق می باشند. در حالی که قسمتهای غربی منطقه بدلیل محودودیت های مربوط به کاربریفعلی اراضی که بیشتر شامل باغ ها و اراضی کشاورزی می باشد نامناسب برای دفع
نخاله های ساختمانی می باشد.