الگوی بهینه مدیریت سیاسی اقوام در ایران
Publish place: 8th Congress of the Geopolitical Association of Iran Empathy of Iranian ethnic groups National cohesion and authority
Publish Year: 1394
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,121
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
GEOPOLITICS08_011
Index date: 19 February 2016
الگوی بهینه مدیریت سیاسی اقوام در ایران abstract
سیاست قومی را می توان به منزله مجموعه ای از اهداف، راهبردها، رویکردها، رفتارها واقداماتی دانست که از سوی حکومت در قبال اقوام موجود در یک جامعه اتخاذ می شود. در دنیای امروز کمتر کشوری را می توان سراغ گرفت که از تنوع قومی برخوردار نباشد. یکی از دغدغه های اساسی کشورها دستیابی به یکپارچگی سیاسی و وحدت سرزمینی است. ایران نیز به سبب شرایط جغرافیایی از تنوع قومی و فرهنگی برخوردار است. در این پژوهش ضمن بررسی الگوهای گوناگون مدیریت قومی و نیز بررسی مدیریت اقوام در دوره های مختلف تاریخ ایران و ارائه نتایج حاصله از هر کدام، این نتیجه به دست آمد که هرگاه حکومتهای ایرانی سیاست حذف و تقابل قومی را در پیش گرفتند و به اقوام به عنوان منبع تهدید نگرستند، به تدریج همگرایی در کشور کاهش یافته و سطح قدرت ملی کاهش یافت و هرگاه حکومتها از توان و ظرفیت اقوام به درستی استفاده کرده و به آنها امکان مدیریت امور سرزمینی خودشان را دادند سطح همگرایی و وحدت افزایش در نتیجه سطح قدرت ملی و اقتدار حکومت افزایش یافت. این پژوهش بر آن است تا الگوی بهینه مدیریت سیاسی اقوام در ایران را ارائه دهد. داده های مورد نیاز پژوهش به روش کتابخانه ای گردآوری شده است و روش شناسی حاکم بر تحقیق نیز ماهیت توصیفی- تحلیلی دارد. نتیجه پژوهش حاضر نشان می دهد که «مدیریت سیاسی اقوام توسط سازمان ها و نهادهای غیردولتی بومی» الگویی بهینه برای مدیریت امر قومی است بدین روش که مدیریت امور قومی به نهادها و سازمانهای غیردولتی بومی سپرده شود و این مهم با اجرای استراتژی سه مرحله ای تحقق می یابد:1- تقویت نهادهای رهبری جمعی درون قومی 2- اصلاح قوانین برای برابری همه اقلیتهای ایرانی در دسترسی به منابع 3- توزیع قدرت بر اساس عدالت جغرافیایی.
الگوی بهینه مدیریت سیاسی اقوام در ایران Keywords:
الگوی بهینه مدیریت سیاسی اقوام در ایران authors
سیروس احمدی نوحدانی
استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
حسین زنگنه شهرکی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیایی سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :