تحلیلی برعوامل موثر درهمگرایی وواگرایی اقوام ایرانی مطالعه موردی اقوام کرد استان کردستان

اگرجامعه هویت جغرافیایی موجودیت و نقش اقوام را دررده نخست قرارندهد چیزی جز چارچوبی خالی و تابلویی بدون تصویر نخواهد بود زیرا اقوام مردمان ملت ها بازیگران حقیقی تاریخ افرینندگان و جان دهندگان دولت ها هستند باتوجه به این موضوع مطالعه ی اقوام و واکنشهای همگرایانه و واگرایانه ی آنها درکشورهای مبتلا به آن ازموضوعات مهم سیاسی کشورهاست ایران کشوری است متشکل ازاقوام مختلف کهدراین سرزمین سکنی گزیده اند این اقوام درمقوله زبانی و قومی با 14 درصد همانندی دررتبه شانزدهم ازهمانندی درسطوح جهان قراردارند درطول تاریخ آنها دربرهه ای ازتاریخ درکنار هم ودربرهه ای دیگر درستیز بوده اند گویا درسراسر تاریخ دراین سرزمین ستیز و سازش ویژگی تعاملات اقوام ایرانی بوده است زمانی ه گروهی قدرت را دردست میگرفت نخبگان و سران اقوام به طور نسبی دربدنه نظام سیاسی مشارکت داشته اند و حذف آنها درنظام سیاسی مطرح نبوده است نیروهای همگرا و واگرا درتعیین چگونگی ترکیب و انسجام ملت ایران نقش عمده ای داشته و مطالعه آنها ازاهمیت خاصی برخوردار است برخی ازاین نیروها نقش نسبتا ثابتی درفرایندهای همگرایی یاواگرایی دارند و برخی دیگر تحت شرایطی قابل هدایتند و امکان تحول درکارکردهای آنها وجود دارد نقش و کنش اقوام کرد استان کردستان دربرهه های تاریخی هم برفرایند واگرایی و هم برهمگرایی درکشور تاثیرگذار بوده است این پژوهش به روش توصیفی و تحلیل و با بکارگیری منابع کتابخانه ای نتاجی ذیل را به همراه داشته است : درمناطق کردنشین مولفه های اقتصادی توسعه نیافتگی و محدودیت های فرهنگی و هویتی ازعوامل اصلی شکل گیری بحران بوده اند چرا که این عوامل تشدید کننده احساس محرومیت نسبی سیاسی و اقتصادی دربین قوم کرد می باشند