بررسی اثرخشکسالی بر نیاز آبی الگوی زراعی و ظرفیت شبکه های آبیاری در استان خوزستان (مطالعه موردی: پروژه آبیاری و زه کشی شهید چمران (طرح توسعه)

عموماً در بررسی خشکسالی ها کاهش منابع آب و افزایش نیاز آبی گیاهان به صورت همزمان درنظر گرفته و بررسی و تحلیل می شوند. در این مقاله حالتی که شرایط هیدرولوژیک و اقلیمی در سرشاخه های تأمین کننده منابع آب استان خوزستان- از جمله رودخانه کارون- نرمال و آب کافی در اختیار باشد ولی مناطق انتهایی حوضه با خشکسالی مواجه شده باشند، مدنظر قرارداده شده و بر اساس آن تغییرات نیاز آبی الگوی زارعی و ظرفیت کانال های آبیاری در مناطق انتهایی حوضه برآورد شده و اثرات کلی آن بر مدیریت بهره برداری از شبکه بررسی شده است. نتایج حاصل نشان داده اند در چنین شرایطی نیاز آبی الگوهای زراعی می تواند به طور میانگین از 13/7 تا 23/8 درصد و در شرایط استثنایی تا 51 درصد افزایش پیدا کند. مقدار افزایش ظرفیت مورد نیاز کانال ها نیز حدود 22/5 تا 32/5 درصد برآورد شده است. این موارد می توانند مدیریت بهره برداری از شبکه های آبیاری را با مشکلات فنی و اجتماعی جدی و در خور توجه، مواجه سازند. با توجه به سطوح گسترده ای که در طرح بزرگ احیای دشت های خوزستان و ایلام تحت پوشش شبکه های آبیاری و زه کشی قرار خواهند گرفت. نتایج این مقاله می تواند در برنامه ریزی های این طرح مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

تغییر اقلیم , خشکسالی , کارون , تبخیر تعرق , شبکه فرعی