ارزشیابی میزان
امنیت محیط سکونت ،یکی از مولفه های اجتماعی،کالبدی وزیست محیطی، مرتبط با مسکن می باشد.چرا که مسکن به عنوان یک عنصر فضایی قابل گسترش و ترکیب پذیر،منظومه ای ست از یک محیط ساخته شده که قبل از هر چیزبرای حفظ موجودیت انسان بنا گردیده است.همچنین لزوم برخورداری از مسکن و سرپناه اجتناب ناپذیر بوده و باید اقداماتی بهعمل آید تا به موجب قوانین اجتماعی ،اقتصادی،مدیریتی ونحوه ی مالکیت فضاهای مسکونی ،امنیت در
طراحی فضاهای مسکونیلحاظ گردد تا ارزش کیفی مسکن با توجه به مولفه هایی نظیر روابط انسانی واجتماعی ،توجه به فضاهای اجتماع پذیر و اجتماعگریز و تعامل اجتماعی با محیط ساخته شده......در تقابل با ارزش های کمی مسکن در اقلیت قرار نگیرد.اگرچه درگذشته و تحتتاثیر بازار خانه سازی 4 ،ارزش های کیفی مسکن به شدت در انزوا قرار گرفته بود و ساکنین نمی توانستند بر کیفیت خانه هایی کهاصول و معیارهای بازارخانه سازی تعیین کننده وضعشان بود اثر بگذارند،اما امروزه میزان آگاهی وشناخت نسبت به مسکن فزونییافته و با روشن شدن نقش معماران و طراحان در
طراحی فضاهای مسکونی ،انتظار بر این است تا با پرداختن به مفهوم امنیتو راههای ایجاد و افزایش
امنیت در
طراحی فضاهای مسکونی ،صور خاصی از ارتباط و تعامل اجتماعی در محیط های مسکونی پدیدآید .